Roden wisselt stuivertje met LSC 1890 en gaat als koploper de winterstop in

Voetballen in de zondag eerste klasse is iets dat Roden wel wat lijkt. Ze kloppen al een paar jaar op de deur ervan, maar de sprong is nog niet gemaakt. Dit seizoen zijn de kansen op het kampioenschap niet gering, maar omdat het in de top van het klassement in Zondag 2K erg spannend is kan niemand zeggen wie de titel ook daadwerkelijk gaat pakken. Zeker is dat Roden en de tegenstander van die ploeg gisteren, LSC 1890, twee zeer grote kanshebbers zijn. Op het Roder hoofdveld werd gistermiddag ‘gewoon’ gevoetbald. Het was geen minuut droog, maar het deerde de nieuwe koploper, want dat is Roden na de 2-0 overwinning op de gewezen koploper uit Sneek, niet. 

“Ongelooflijk hè”, sprak Roden-trainer Harry Zwiers voor de wedstrijd. Hij doelde op het doorgaan van de wedstrijd op het hoofdveld. Veel wedstrijden gingen er vanwege de hevige regenval niet door, maar in Roden geven ze er niets om als Pluvius zich nadrukkelijk komt melden. Ze wilden lekker in de Schwung van een goede serie blijven en als het even kon de koppositie pakken. Dat lukte Roden dus en heel veel kon er niet van de driepunter worden gezegd. De gasten uit Sneek begonnen overigens alleraardigst aan het duel dat door slechts weinig mensen werd bezocht. De ploeg liet een aantal aardige aanvallen zien die tot stand kwamen door goed positiespel en dankbaar gebruik maken van het feit dat de Roder verdediging hen te veel ruimte liet. Dat veranderde later toen Zwiers en de zijnen meer druk gingen zetten en ‘korter’ op de man gingen spelen. En dus kwamen de Friezen er niet echt meer aan te pas. Ze voetbalden dan wel iets gemakkelijker dan de Drenten, maar dat mag niet altijd naam hebben. Sterker: als je goed vanuit de organisatie speelt en een topspits hebt in de persoon van Enrico Wardenier dan kun je de bal altijd kwijt en vaak gebeurt er ook wel iets mee. Dat hád Wardenier op slag van rust ook moeten doen toen hij voor open doel moest scoren. Hij raakte echter de lat. Niets voor de man die meer dan honderdvijftig goals maakte in een decennium amateurvoetbal op behoorlijk niveau. En dus bleef het bij 0-0 tot aan de thee.

Daarna verging het Roden stukken beter. Wardenier net zo en hij haalde zijn gram. In de 55^ste minuut was de spits er als de kippen bij toen hij de diepte werd ingestuurd. Nummer 6 geeft het shirt van Wardenier aan en dus dacht LSC 1890 vast dat hij een controleur op het middenveld was en lieten ze hem maar lopen. Dat hadden ze beter niet kunnen doen, want de lepe spits wist uiteraard raad met de geboden ruimte. 1-0 derhalve en daarna was het een fase waarin Roden een tijdje de betere ploeg bleef. De bezoekers bleven voetballen, maar werden niet echt gevaarlijk. Roden wél en negen minuten voor tijd maakte Rodens topscorer Enrico Wardenier zijn tweede van de dag. Uit een onmogelijke hoek. Hij zou de bal voorgeven op teamgenoot Robin van der Tuin, zo dachten velen, maar doelman Jesse van Sermondt van LSC 1890 had het nakijken en zag de bui al hangen. Net na een fase waarin zijn ploeg steeds dichter bij het doel van Klaas Kleiker van Roden kwam. 

Er volgde nog wel een slotoffensief van Friese makelij, maar ook dat mocht geen naam hebben. Een paar kleine mogelijkheden, maar Kleiker kon een clean sheet bijschrijven en belangrijker nog voor Roden, de koppositie was een feit. En dat hebben ze geweten. In de kantine was het na afloop erg gezellig met muziek en ander vertier. Met Glühwein en andere versnaperingen was het er nog lang goed toeven. Wat moet dat wel niet worden als Roden later dit seizoen de titel pakt? Dat is nog ver weg en dat weet trainer Harry Zwiers van Roden ook. Hij genoot evenwel van het feit dat zijn ploeg winterkampioen is. Al is dat slechts officieus.

Roden-LSC 1890 2-0
Scoreverloop: 55. Enrico Wardenier 1-0, 81. Enrico Wardenier 2-0.
Toeschouwers: 100.
Scheidsrechter: Tanja.

Roden: Kleiker; Idema, Bousema (79. Brouwer), Michel Wardenier en Van Dijk; Van Santen, Guido Bos en Van der Laan (85. Smit); Ter Arkel, Enrico Wardenier en Van der Tuin.

LSC 1890: Van Sermondt; Vallinga (82. Reinsma), Cnossen, De Boer en Van der Zee; Boorsma, Bok en Lars Bos (66. Landstra); Zijda; Daniëls en Da Silva.

Cijntje en Kolder maken wederom het verschil bij Veendam 1894

Veendam 1894 klopt nadrukkelijk op de deur van de tweede klasse. Met een beetje geluk gaat die ergens in mei of juni wel open. De ploeg staat in ieder geval weer bovenaan met een punt voorsprong op Annen. Wél speelden de Drenten een wedstrijd minder. Het mag de pret echter niet drukken; de geel-zwarten scoren er lustig op los en willen dolgraag de titel pakken. Afgelopen zondag was het weer pet met veel sneeuw en ‘dus geen voetbal’. Zo dachten velen. Het ging tóch door in de Parkstad. Niet in het stadion waarin BV Veendam geweldige tijden meemaakte, maar op het kunstgrasveld van de nieuwe koploper in Zondag 3B. De Veendammers versloegen HSC met 4-1.

Marnix Kolder: niet te stoppen

Net zoals wel vaker dit seizoen waren twee spelers erg belangrijk voor Veendam 1894: Angelo Cijntje en Marnix Kolder. Samen speelden ze zo’n beetje twintig seizoenen met BV Veendam in de eerste divisie. Toen de club noodgedwongen uit het betaalde voetbal moest stappen verloren ze het contact een beetje, maar ze hebben elkaar sinds twee jaar geleden teruggevonden. Respectievelijk 38 en 37 jaar en honderden wedstrijden betaald voetbal achter de rug. Veelal bij BV Veendam dus, maar zowel Cijntje als Kolder speelde ook elders.

Samen spelen weer sinds het seizoen 2016/17. Met succes dus en vooral dit seizoen. Het moet nu gebeuren. Dat weten de ‘dikke dertigers’ zelf ook. Je zou  het ze niet geven trouwens: Cijntje lijkt wel de meest fitte speler van de selectie en liep er in zijn eentje na rust zelfs drie HSC-spelers uit. De voormalige verdediger is tegenwoordig aanvaller en is samen met Kolder een gevaar voor elke tegenstander. De meeste goals zijn voor Kolder (negentien na het treffen met de Sappemeersters) en ook al negen voor Cijntje die de score opende. Pas laat in de eerste helft overigens. Zijn ploeg had al lang en breed de leiding moeten nemen, maar kon het gaatje maar niet vinden. De hard werkende HSC’ers speelden zeker niet slecht, maar waren niet van plan het spel te maken en gokten op ‘de lange bal’. “Die haalden wij er steeds goed uit”, zei Veendam 1894-trainer Jouad Boufarra. “Ik vond ons voor rust overigens beter spelen dan na rust, maar daarin sleepten Cijntje en Kolder ons erdoor en wonnen we geflatteerd, maar zeker verdiend.”

De wonderschone treffer van Angelo Cijntje was er een die een tien met een griffel verdiende; hij lobte de bal keurig over de doelman van ‘De Kraaien’. Het bleek de ruststand zo’n tien minuten voor de thee. In de tweede helft zou Veendam 1894 het dan maar moeten doen. Rap de voorsprong verdubbelen en uitlopen naar 3-0 of meer. Dat gebeurde niet. Sterker: Marten Lieberom scoorde op even fenomenale wijze als Cijntje door de bal met een ‘hakje’ achter Veendam 1894-doelman Indy de Ruijter te werken. Daarna volgden nog drie treffers die het aanzien waard bleken en het publiek iets minder koud kon laten worden. Ze kwamen allen van de voet van Marnix Kolder. Zijn eerste was een vrije trap, vijf minuten na de 1-1 en in een fase waarin de Veendammers er net even door zaten en de HSC’ers het betere van het spel hadden. Daarna gebruikte Kolder zijn lichaam erg goed en kwam hij goed voor zijn man. Het leverde de 3-1 op in de 68^ste minuut. Vijf minuten later werd de eindstand door hem op 4-1 bepaald door verwoestend uit te halen. Er stond geen maat op Kolder en ook al niet op Cijntje die zijn tegenstanders in ieder geval letterlijk geen koude middag bezorgde; ze moesten er tegen rennen om hem bij te houden. En als dat al was gelukt dan was daar die dekselse Kolder. Lastig te verdedigen zo bleek.

Veendam 1894-HSC 4-1

Scoreverloop: 35. Cijntje 1-0, 53. Lieberom 1-1, 61. Kolder 2-1, 68. Kolder 3-1, 73. Kolder 4-1.
Scheidsrechter: Huizer.
Toeschouwers: 50.

SV Mussel sleept eerste periodetitel in de wacht

Dit seizoen moet het eindelijk gaan lukken voor SV Mussel: promotie naar de vierde klasse, het niveau waar de club ten minste thuishoort. Al drie seizoenen op rij lukt het de formatie van trainer Jan Veenhof maar niet de sprong te maken. Ze zaten er wél steeds dicht bij en dus moet het dit seizoen maar gebeuren in de overigens spannende vijfde klasse F in het zaterdagvoetbal. De eerste periodetitel is in ieder geval een feit; vanmiddag werd de thuiswedstrijd tegen laagvlieger DOS’63 met 3-1 gewonnen.

Halfweg koers stond het al 3-0 en dus was er voor de Musselkers niets aan de hand en leek een dikke overwinning aanstaande. Daar kwam uiteindelijk niets van, maar het mocht de pret allemaal niet drukken; slecht weer, bijna winterstop en ‘de periode toch wel binnen’ was wat een gedachtengang leek. Het verschil tussen de koploper en de nummer een-na-laatst was voor rust prima zichtbaar, maar in de tweede helft nihil. Sterker: de gasten kwamen na de hervatting vlot op 3-1 door smaakmaker Papito Tuitt. De man is een soort van cultheld in Linde en omstreken. Dat was hij al tien jaar op rij, maar inmiddels haalde hij ook RTV Drenthe en kent heel het noorden van het land hem. ‘Papito’ noemen ze hem. Gewoon zijn voornaam, want het bekt zo lekker weg en het klinkt zo leuk. Papito was sterk aan de bal zoals altijd, maar heeft te weinig snelheid om het de Musselker defensie lastig te maken. Zo was het vanmiddag ook toen de spits nauwelijks gevaarlijk werd. Op zijn doelpunt na dan. Op dat moment een treffer die belangrijk zou kunnen worden.

Wie de eerste helft goed zag moest echter tot de conclusie zijn gekomen dat er maar één ploeg was die recht had op de winst en dat was de rood-blauwe ploeg van Jan Veenhof die heel degelijk speelde en af en toe een paar mooie combinaties liet zien. Ook droop er gemakzucht vanaf; de 2-0 voorsprong, die tot stand was gekomen door treffers in de zevende minuut van Paul Hidding en een kwartier later door Bryan Boels, had met gemak verdubbeld kunnen zijn. Daarna hadden de bezoekers de 2-1 kunnen maken, maar bleef het doel van René Folkers van SV Mussel verschoond van een tegentreffer. Op slag van rust was het Lars Hemmes die met een juweel van een goal de 3-0 op het scorebord zette. Erg cruciaal zo bleek. Daar kon de vroege treffer aan het begin van de tweede helft van Papito weinig aan veranderen.

Toch bleven de Zuid-Drenten gaan. DOS’63 komt uit Linde, een klein dorp helemaal onderin de provincie Drenthe gevestigd. Het dorp heeft een sterke band met het Overijsselse Dedemsvaart. In die plaats kennen ze Papito ook goed, want hij speelde er enkele jaren en woont er ook nog. Een aantal fans van hem waren aanwezig. Ze bleven in een goed resultaat geloven en dat zat er ook heel even aan te komen. Het gevaar was bij SV Mussel verdwenen, omdat Lars Hemmes en Wim Wubs de ploeg hadden verlaten. Het scheelde nogal en dus ging het spel over en weer en hadden de gasten de 3-2 kunnen maken. Daarentegen hadden de Musselkers de 4-1 ook kunnen scoren, maar ontbeerde hen stootkracht voorin. Het siert DOS’63 overigens dat de ploeg maar bleef gaan. Tot de laatste seconden. Na afloop kregen ze een groot compliment van een man en vrouw die hun ploeg een warm hart toedragen. Maar SV Mussel won en dat was uiteindelijk terecht. De eerste periodetitel is een feit. Met drie punten voorsprong op VCG kan de lijstaanvoerder met een goed gevoel de winter in.

SV Mussel-DOS’63 3-1

Scoreverloop: 7. Paul Hidding 1-0, 22. Bryan Boels 2-0, 45. Hemmes 3-0, 47. Tuipp 3-1.
Scheidsrechter: Heikens.
Toeschouwers: 100.

SV Mussel: Folkers; Cas Groenewold, Fehrmann, Robert Boels en Rien Boels; Len Groenewold, Frank Hidding (46. Wijnholds) en Paul Hidding; Bryan Boels, Hemmes (68. Simon Hidding) en Wim Wubs (46. Raveling).