Geertjan Liewes doet het voor de Good-Old

Lang, heel lang moest Be Quick 1887 erop wachten: die o zo verdiende treffer zaterdagavond op eigen veld tegen Alcides. Maar daar was ie dan eindelijk. We schrijven de 78^ste minuut toen de Esserberg bijna ontplofte van blijdschap. En een klein kwartier later was die blijdschap nog groter, want de drie punten waren binnen en dus staat de club er na een slechte seizoensstart er helemaal bij.

Rust roest niet

Liewes kende geen pardon toen Daniël Teune de bal ‘de zestien’ inschoot. De Meppeler verdediging had het nakijken toen de Be Quick-spits heel bekeken scoorde. Al veel eerder had de bal tegen de touwen moeten belanden, maar het lukte maar steeds niet. Voor de thee was al te zien dat de formatie uit Haren vooral wilde voetballen en het tempo hoog wilde houden. Dat lukte heel aardig op wat slordigheidjes na. De Drenten kozen ervoor om met veel mensen op eigen helft te gaan spelen en vooral erg compact voor de dag te komen. Omdat de club onder leiding van Wilko Niemer het lang volhield bleef er hoop op een gunstig resultaat en was het woordje ‘haast’ iets dat niet in het Meppeler woordenboek voorkwam. Nee, het was wel goed zo. Balletje over de goal, balletje naast, rustig aan doen was het devies voor de keeper van Alcides. Dat alles voor hun overwinning: een puntje tegen Be Quick 1887 en daarna lekker genieten van het Oktoberfest.

Het Catshuis bleef overeind

 Of trainer Wilko Niemer daar nog een woordje heeft meegezongen blijft de vraag. Hij moet immers haast geen stem meer over hebben gehad, want hij schreeuwde zijn ploeg zo’n beetje naar het punt dat op basis van veel strijdlust na de Harener thee meer dan goed was. Termen als ‘compact’ (in het kwadraat) en ‘die zone’ waren veel te horen. En af en toe braken ze prima uit, maar de Be Quick-verdediging onder leiding van de eigenlijke middenvelder Yoran Cats stond goed. Ook na Liewes’ treffer. Als een heerser stond Cats in het hart van de verdediging alwaar hij zich in het Catshuis waande. Niet aan de weg van Den Haag-centrum naar Den Haag-Scheveningen, maar aan de Rijksstraatweg, die heel lange straat van Haren naar ‘Stad’. Alcides reed die weg ook, maar strandde steeds bij het Catshuis. Ook op het laatst toen ook de Meppeler goalie probeerde dat peperduur huis te slopen. Het Catshuis bleef staan.

                                                                     Grote straat

 Over staan gesproken: Be Quick 1887 is nu vierde in de Zondag Vierde Divisie A en heeft een soort van ‘grote straat’ neergezet met ’13 uit 5’ een na twee productie potjes nu een krappe 1-0, maar wél drie broodnodige punten. Plek vier is het deel en als de club zo doorgaat dan zit er nog wel meer in.

Surhuisterveensters joegen vedettenploeg de stuipen op het lijf

Leuke pot voetbal in Surhuisterveen tussen 't Fean'58 en het sterrenensemble van het Oostwolder Pelikaan S. Het was een knap staaltje bikkelen tijdens dit duel in de zaterdag eerste klasse F. Het werd 2-2, maar er zat meer in voor de hekkensluiter uit Friesland.

Knap eigenlijk van deze ploeg die dit seizoen voor het eerst in de eerste klasse speelt. Jaren terug nog vierdeklasser, maar nu met een jong team met 'eigen jongens' met een paar ervaren krachten dus op dit hoge niveau. Zó knap ook dat ze het 'grote' Pelikaan S gewoon zeer goed tegenstand gaven met een zeer doordachte speelwijze: compact spelen, vaak kort op de man en er op de juiste momenten uitkomen.

Prachtig om te zien hoe je goed verdedigend gewoon twee goals tegen zo'n team met ex-profs kunt maken. En eigenlijk hadden de 'Feansters' iets minder ontzag moeten tonen na de twee goals, want ze hadden gewoon kunnen en moeten winnen. Het is het stukje ervaring op dit niveau wat die jongens nog missen. Dan schrik je van een kans en sta je net even niet goed of je denkt 'wat nu?'

Als dit team zó blijft spelen dan zit klassenbehoud er wel in. Het was het eerste punt ooit op dit niveau en dat werd er gekoesterd; een 'oprjochte Frysk' is bescheiden en was blij met het punt en zou nooit zeggen 'we hadden die lui moet verslaan, want we hadden na die tweede nóg twee kunnen maken'. Als ze zo hadden gedacht dan was het nog gelukt ook. Trouwens, het publiek vond het ook wel best dat het 2-2 zou blijven. 'Fluit maar af', zeiden velen, maar waarom? De derde zat er nog gemakkelijk in. Ach, ze vonden het allemaal wel goed en genoten. na afloop. De Friese goalie stak meteen na het duel een peuk op toen ie bij de ingang van de kleedkamers stond. Hij had dus nog lucht over en genoot. Dat mocht hij ook, want de man deed het uitstekend en coachte zijn ploeg zeer goed.

En net als bij een profclub riep de speaker op het laatst om dat Frank ten Hoeve ‘man of the match was’. Volledig gerecht, want hij scoorde een penalty en maakte een juweel van een veldgoal. Voor de gasten uit Oostwold scoorden Quinten Anakotta en verdediger Jelle Wagenaar die in de slotfase van een kapitale verdedigingsfout van de Friezen profiteerde. 

Het loopt nog steeds niet bij Hoogezand

Het is Hoogezand niet gelukt een stap richting de subtop van de zaterdag eerste klasse te maken; op eigen veld werd met 3-1 van vv Groningen verloren. Halverwege de wedstrijd was het duel al beslist, want de Stadjers leidden op dat moment met 3-0.

Op de uitslag valt helemaal niets af te dingen, hoewel de gasten er nog wel een paar hadden kunnen maken. Hoogezand was gewoon niet goed genoeg en dat bleek vooral in de eerste helft toen de Groningers wel heel gemakkelijk konden scoren: de linies stonden veel te ver uit elkaar, er werd op één lijn verdedigd en het tempo lag veel te laag. ‘vvG’ was een duidelijke maat te groot, kon naar hartenlust combineren en kwam door de jonge Sem Folkerts gemakkelijk op een 2-0 voorsprong. Er waren nog geen twintig minuten gespeeld en dus vond Hoogezand-trainer Germain Beck het tijd om in te grijpen: sterkhouder Robert Hamming werd ingebracht en moest als slot op het middenveld gaan fungeren en proberen de aanvallen van de bezoekers te isoleren. Het liep iets beter, maar net na het half uur volgde de derde goal. Wel of geen buitenspel. Cass Pinas scoorde onder toeziend oog van oud-Donar-trainer Glenn Pinas die trots kon zijn.

Tot aan de rust bleef de 0-3 stand staan en was het treurig om te zien hoe Hoogezand tegen zichzelf voetbalde. De ijzersterke spits Heine Uuldriks zat in de tang bij Danny Harms en Youri ter Arkel en Haaye Feenstra zat overal tussen en op heel slimme momenten volgde een belangrijke pass op de voorwaartsen: het vat de eerste helft wel zo’n beetje samen.

In de tweede helft liet vv Groningen de teugels duidelijk vieren en geloofden ze het wel. Hoogezand speelde wel beter dan voor rust, maar werd nooit echt gevaarlijk. Er was geen doorkomen aan en dus loerden de stad-Groningers op de counter. Zonder succes overigens, maar het deerde hen niet; ze zaten op rozen, ook al scoorde Julian Fluks zes minuten voor tijd nog de 1-3. Het was enkel voor de heren statistici van belang.

Trainer Germain Beck van de Hoogezandsters: "We hebben in de eerste helft slecht verdedigd. De tweede helft waren we beter, maar ja 3-0 achter. Toen hadden we ze continue onder druk."

Jouke Faber, trainer van vv Groningen: "We waren beter, maar hadden in de omschakeling meer goals moeten maken. Hoogezand was gevaarlijker in standaardsituaties. We wisten ook dat ze de lange bal wilden spelen waarbij ze hoopten dat de bal goed zou vallen. Na rust waren we in balbezit te slordig."

HHC Hardenberg verzaakt koppositie te pakken

Afgelopen avond had Tweede Divisionist HHC Hardenberg dé kans alleen aan kop te gaan in de Tweede Divisie. De Overijsselers speelden op eigen veld tegen het Amsterdamse AFC en kwamen niet verder dan 0-0. Er zat meer in, want na rust waren de Hardenbergers dicht bij de voorsprong.

Erwin van Oosten en Pascal Diender, de trainers van de oranjehemden, waren na afloop natuurlijk niet blij met het resultaat en konden het zichtbaar niet geloven dat er geen bal achter de Amsterdamse goalie was gegaan.  Op één keer na dan, want Pascal Mulder zorgde daarvoor. Zijn treffer werd wegens buitenspel geannuleerd en dus moesten de gastheren het nog maar eens proberen. Het was al in het laatste deel van de wedstrijd, daar waar er al kansen genoeg waren geweest. AFC-keeper Gijs van Zetten keepte een prima pot en was vaak ook een sta-in-de-weg voor de Hardenbergers die voor rust ook al van zich deden spreken. Toen nog in mindere mate dan in de tweede helft, maar duidelijk was dat ze net even beter waren.

,,In de tweede helft waren we veel beter”, zei Van Oosten die onlangs zijn UEFA-A-diploma haalde. ,,We hadden voor rust trouwens een penalty moeten hebben. Ja, er zat veel meer in”, zo sprak de teleurgestelde Van Oosten. Zijn ploeg staat nu samen met Quick Boys aan de leiding. Negentien punten uit negen wedstrijden hebben beide kemphanen. Daarachter zit het dicht bij elkaar en er zijn al veel verliespunten geleden, maar dat is wel een beetje Tweede Divisie eigen: een sterke competitie waarin de kampioen niet veel voorsprong op de nummer twee zal hebben en een degradant relatief veel punten zal halen.

Daar is het Van Oosten en de zijnen niet om te doen; voor hen telt de titel. Het kan, maar dan moet er wél voor worden gezorgd dat er minder ruimte op het middenveld wordt weggegeven en af en toe wil een aanvaller nog wel eens gaan pingelen. Op dit niveau kan dat niet, want dat wordt door een goede ploeg genadeloos afgestraft. AFC zat er namelijk een paar keer goed tussen, maar de sterke achterhoede van HHC Hardenberg stond als een huis. Ook ex-prof Melvin Platje kwam er niet door. Dat zegt wel iets.

ACV benut de kansen niet en dus wint Staphorst

Het zit ACV nog niet echt mee dit seizoen; de Assenaren begonnen nog wel redelijk en stonden lang in de middenmoot, maar haalden uit de laatste vier wedstrijden maar twee punten. Gisteravond werd dat aantal niet verhoogd, want bij de nummer voorlaatst, Staphorst, werd niet gewonnen. Volledig onnodig, maar als je een overdosis aan kansen niet benut dan verdien je niet om te winnen.

Martin van ’t Ende bedacht zich twee minuten voor de Overijsselse thee geen moment en haalde uit om de Staphorsters op voorsprong te schieten. Heel ACV stond erbij en keek ernaar: vol ongeloof. Want hoe kon het toch zo zijn dat niet de Drenten, maar de ploeg uit Overijssel de leiding had genomen? Heel simpel, want een middenveld dat niet sterk genoeg was en de aanvallers die dachten dat ze het wel even zouden doen. Ze kwamen dus bedrogen uit en dus moest het na rust maar gebeuren.

Geen Niels Grevink, geen Boy Spijkerman, eigenlijk begreep geen enkele ACV-supporter er iets van. Met Grevink meer dreiging en met Spijkerman ook kans op succes. Beide aanvallers werden pas later in de tweede helft ingebracht, maar konden de stand niet gelijktrekken, hoe verdiend dat volgens de Asser aanhang ook zou zijn geweest. Scoren zat er dus niet in en omdat ze het voor rust niet deden en werden afgestraft zat dat in het tweede bedrijf er mogelijk weer in. En zowaar, de thuisploeg kreeg een minuut of twintig voor tijd een penalty. ACV mocht van geluk spreken dat Stan Haanstra de bal over het doel schoot en er dus nog kansen waren.

Een sterk slotoffensief volgde met wederom heel wat kansen, maar het was net niet en dus bleef het bij de krappe nederlaag die als een mokerslag werd ervaren. ACV zakt verder op de ranglijst in de Derde Divisie en staat bijna op een degradatieplaats. Staphorst wipte zelfs over de Drenten heen.