RWF vierde zestigjarig bestaan met onder meer een wedstrijd tegen Lucky Ajax

Zestig jaar voetbal in Frieschepalen werd gisteravond gevierd met onder meer een wedstrijd tegen Lucky Ajax, een selectie oud-spelers van Ajax die meerdere keren per jaar op uitnodiging tegen voetbalverenigingen spelen. Lucky Ajax kan gewoon worden geboekt, kost een duit, maar dan heb je ook wat. En bovendien word je niet elk jaar zestig. Zo’n beetje onder dat mom besloot de Friese amateurvoetbalclub Lucky Ajax uit te nodigen. Gisteravond kwamen ze langs, enkele matadoren van weleer: Sjaak Swart, Simon Tahamata, Olaf Lindenbergh, Tarik Oulida en zo meer.

De club had zich goed voorbereid, zoals ze dat in Friesland perfect kunnen: livemuziek van Bert Solo na afloop, twee kassa’s: een voor mensen met en een voor mensen zonder kaartje en de pers kon doorlopen. Ook was er voor eten en drinken gezorgd: niet met muntjes, maar gewoon met geld betalen. Het leverde geen problemen op. Dat gold ook voor de wedstrijd die om half acht ’s avonds begon. Ze hadden er echt heel erg veel zin in, zo bleek. Ruim van tevoren waren al veel mensen naar het knusse sportpark gekomen om maar zoveel mogelijk foto’s te kunnen maken, een goed plekje te kunnen bemachtigen en de auto zo dicht mogelijk bij het sportpark kwijt te kunnen. Velen kwamen ook op de fiets of lopend. Dat gold voor mensen uit het dorp zelf: een hecht dorp met veel vrijwilligers die het al die zestig jaar mogelijk maakten dat er voetbal in het dorp mogelijk was. Het programmaboekje vermeldde dan ook heel terecht dat er zonder voetbal in Frieschepalen het dorp een heel ander dorp was. En zo is het ook als een woord met het bestuur wordt gesproken.

Berend Jongsma is bestuurslid. Een jonge dertiger die zijn handen volop uit de mouwen stak. Het voert hem echter veel te ver om hem de eer te geven. “We doen het met elkaar. RWF heeft erg veel vrijwilligers en daar zijn we ontzettend trots op. Zie ook nu wat er is neergezet en hoe alles is geregeld. Daar kun je alleen maar respect voor hebben. En wat mooi ook dat Lucky Ajax hier speelt. De mensen genieten echt.” Hoeveel publiek er was? Jongsma denkt tussen de zes- en zevenhonderd mensen. “We rekenden op vier- of vijfhonderd dus dit is prima zo. Alles verliep goed en dat is geweldig.” Hoeveel mensen meehielpen aan de totstandkoming van een avondje Lucky Ajax bij RWF was niet eens te tellen. Ze waren wél herkenbaar, want droegen allen een wit shirt met in het rood nummer zestig aan de achterkant. De reden laat zich wel raden.

Meer dan de helft van de vrijwilligers kreeg niet veel van de wedstrijd mee. Berend Jongsma is er een van. “Ik was zó druk met alles bezig dat je het meeste niet ziet. Zo gaat dat. Maar ik merkte wel dat de mensen genoten. Dat hoor en zie je wel. En dat deden wij ook, hoor.” Degene die het wél meekregen zagen dat de oud-profs tegen een team van huidige spelers van RWF 1 en een aantal uit het verleden al snel op voorsprong kwamen en de teller al gauw richting de zes zagen oplopen. Na rust kwamen daar nog een paar bij, maar dat deerde eigenlijk niemand. Van tevoren was bekend dat de RWF Legends, want zo heette de tegenstander van Lucky Ajax deze keer, ruim zou verliezen. Een doel was er wel degelijk. Op 1 stond plezier maken, op 2 zelf scoren en op 3 proberen er nier meer dan negen tegen te krijgen. Dat laatste lukte net niet al deed het scorebord heel even anders vermoeden. Toen de Ajacieden de tiende maakte telde men overnieuw en werd het ineens 1-0, omdat RWF Legends via Rindert Bijker scoorde. Er volgde een prachtig lawaai, want wat leek het mooi. Daarna werd het nog ‘1-1’. Het publiek kon het nog lije. Toen de scheidsrechter even later affloot zei men dat 1-1 een keurig resultaat is. En zo was het genieten in Frieschepalen. Op naar de volgende zestig jaar.

PKC’83 wint met ‘tweede elftal’ finale 100% Voetbal Sportmaat SC Stadspark Toernooi

Zaterdag eersteklasser PKC’83 was tijdens de finaledag van het 100% Voetbal Sportmaat SC Stadspark Toernooi verre van compleet. Tóch was de ploeg in staat het toernooi te winnen. Het is een prestatie van formaat. Onder leiding van assistent-trainer Robert Groninger lukte het de ploeg in de finale korte metten te maken met SC Stadspark Zondag. Dat gebeurde overigens pas in de slotfase toen een 1-0 achterstand in winst werd omgebogen.

PKC’83 achtte zich volledig kansloos. Van tevoren hadden ze er al geen vertrouwen in, want tijdens de warming-up ging het van ‘dat kan nooit met een tweede elftal’ en ‘dat wordt een afstraffing’. Des te knapper is het dat het de formatie van trainer Bennie de Jong tóch lukte de stadgenoten te verslaan. In de eerste speelhelft was het nog Paidjah Davidson die SC Stadspark Zondag met een soort van halve omhaal op voorsprong zetten, maar in de absolute slotfase was het Raymond Kallenkoot die met twee treffers de toernooizege van de PKC’ers veiligstelde.

Een van de aanwezige toeschouwers belde tijdens de wedstrijd met het thuisfront en had het over ‘dit is echt zomeravondvoetbal’, want volgens hem zat er geen tempo in. Het mag zo zijn en het weer mag ook warm zijn geweest, het is zo dat beide ploegen zuinig speelden en om een finale te willen winnen is dat geen schande, want je krijgt altijd een kans. Zo was het ook al duurde dat wél even. SC Stadspark Zondag was zoals verwacht beter, maar zette nauwelijks druk dus konden Robert Groninger en de zijnen rustig opbouwen om proberen Giovanni Salvo te bereiken. Hij kreeg op slag van rust (twee keer 25 minuten) twee grote kansen, maar miste. Daarvoor had Davidson dus al gescoord, een van de spaarzame kansen tot aan de korte rust.

Daarna bleven beide ploegen spelen zoals ze in de eerste helft ook deden. PKC’83 was in de tweede helft overigens de betere ploeg met meer stootkracht voorin: Bryan Inge kwam in de ploeg en Martijn van Roeden was bij vlagen ook gevaarlijk. De Stadparkers deelden slechts een paar plaagstoten uit en moesten toezien hoe Kallenkoot twee keer trefzeker was. Het gebrek aan spelers van de zondag eersteklasser was net als bij PKC’83 groot, want bij de zaterdagploeg deed assistent-trainer Robert Groninger mee en bij SC Stadspark Zondag keepertrainer Martin van Hoek. Van Hoek ging bij de 2-1 van Kallenkoot niet vrijuit en voor hem was het sneu dat zijn prima optreden op deze manier moest eindigen. Kallenkoot kon niet anders dan de bal tegen de touwen schieten.

PKC’83-SC Stadspark Zondag 2-1 
Scoreverloop: 18. Davidson 0-1, 45. Kallenkoot 1-1, 48. Kallenkoot 2-1.

Basis PKC’83: Meedendorp; Van Wijk, Groninger, Sebens en Alloui; Salvo, Middel, Augustien en Wilpstra; Van Roeden en Kallenkoot.
Basis SC Stadspark Zondag: Van Hoek; Marcos, Michel Boonstra, Villabain en Van Gestel; Van der Lei, Schieving, Vos en Davidson; Lukic en Tel.

‘TKB’ eindigt als derde op toernooi bij SC Stadspark

De studenten van The Knickerbockers schoten er lustig op los in de strijd om de derde plaats van het 100% Voetbal Sportmaat SC Stadspark Toernooi. Halverwege de twee keer 25 minuten durende wedstrijd tegen VV Groningen stond het 2-0 en na een hele wedstrijd 5-2. Jasper van Rozen was met drie treffers de smaakmaker bij ‘TKB’.


VV Groningen trad deze keer met een totaal andere ploeg aan dan enkele dagen geleden toen nog van de zaterdagploeg van SC Stadspark werd gewonnen. Virgil Muller en Joey Bakker waren er gewoon bij, maar ook Jamie Walstra. Ze begonnen ook heel aardig, maar konden de trekker niet goed genoeg overhalen, want gescoord werd door de ‘VVG’ers’ niet. The Knickerbockers kwam zowaar op voorsprong nadat even de kat uit de boom werd gekeken, maar het team keurig verzorgd bleef voetbalde. Wietse Crom scoorde na een krap kwartier de 0-1. Acht minuten later bediende Anne Vaatstra Jasper van Rozen die de voorsprong verdubbelde. De zaterdag tweedeklasser had daarna nog weinig hinder van de ploeg die een klasse hoger speelt.

Pas na rust deed ‘VVG iets terug door Roy Smolders die koppend de 1-2 maakte. Drie minuten later schoot de van VAKO overgekomen Sietse Wichers de 1-3 binnen door van afstand te scoren. Daarna bleef de wedstrijd aantrekkelijk om te zien en kon het beide kanten op. VV Groningen scoorde echter de aansluitingstreffer door Regilio Holder die vanaf de stip raakschoot. Daarna ging het allemaal erg rap en besliste Van Rozen de wedstrijd door twee keer te scoren. Doelman Steven de Haan van VV Groningen ergerde zich vooral bij de 2-5 kapot, omdat Van Rozen in buitenspelpositie de 5-2 zou hebben gemaakt. Hoe dan ook won The Knickerbockers ruim en eiste de studentenploeg de derde plaats op.


VV Groningen-The Knickerbockers 2-5 
Scoreverloop: 14. Crom 0-1, 22. Van Rozen 0-2, 48. Smolders 1-2, 31. Wichers 1-3, 36. Holder 2-3 (strafschop), 41. Van Rozen 2-4, 46. Van Rozen 2-5.
Scheidsrechter: Groefsema.

Basis VV Groningen: De Haan; Naldo, Dijk, Holder en Selasa; Supriatna, Walstra en Bakker; El Jawashi, Muller en Lopez.
Basis The Knickerbockers: Timmerman; Van Wamel, Brons, Stellingwerf en De Glint; Vaatstra, Crom, Pot en Wichers; De Haas en Van Rozen.

vv Groningen wint wél, maar mist finale 100% Voetbal Sportmaat SC Stadspark Toernooi

Wie het begin van de wedstrijd vv Groningen-SC Stadspark Zaterdag op het 100% Voetbal Sportmaat SC Stadspark Toernooi zag kon niet anders dan tot de conclusie zijn gekomen dat het een kwestie van tegenhouden zou worden voor zaterdag derdeklasser SC Stadspark. Gescoord werd er echter nog niet, maar doelman Gerben Cazemier moest veelvuldig aan de bak om zijn doel proberen schoon te houden. Een kwartier lang lukte het. Nadat zaterdag eersteklasser vv Groningen op een 2-0 voorsprong kwam en later op 4-1 werd het uiteindelijk 4-3.

Daar hoeft SC Stadspark Zaterdag zich absoluut niet voor te schamen. Ze spelen zaterdag dan wel om de voorlaatste plaats tegen Velocitas 1897, maar toonden veerkracht en verdedigden helemaal niet slecht en een kans was eigenlijk ook een goal. De verdediging van vv Groningen had bij vlagen alle moeite met Sjors van de Meeren die zijn jeugdopleiding bij Willem II in Tilburg genoot. IJzersterk en de man die zijn ploeg nog enige hoop gaf nadat Youri Kleve aan het begin van de tweede helft de 4-1 maakte. Van der Meeren werkte keihard, zwoegde, sleurde en zorgde er met de 4-2 voor dat er nog hoop was. Hij moest eerst wél toezien hoe vv Groningen met al zijn rasvoetballers op een verdiende 2-0 voorsprong kwam. De ploeg die dit seizoen onder leiding van de ervaren trainer, Jouke Faber, een gooi moet doen naar een hogere klassering in 1E Zaterdag dan het voorbij seizoen kan echt voetballen en liet af en toe een paar mooie trucs zien. Matar Dieme bijvoorbeeld, een fijne dynamische middenvelder met power en drive en nog een actie in huis ook. Samen met Virgil Muller is hij onderdeel van een prachttandem: Muller bediende hem in de zestiende minuut waarna Dieme de 1-0 maakte. Drie minuten later ging Regilio Holder in de fout en profiteerde Muller door de 2-0 te maken. Kort daarna kwamen de Stadsparkers terug tot 2-1 door Simon Warris. Verdedigend is vv Groningen iets minder en daar liggen voor tegenstanders ook mogelijkheden. Het devies is hen niet te laten voetballen. Dat bleek gisteren ook wel weer. En anders maar ‘kort dekken’. SC Stadspark Zaterdag deed dat, maar moest toezien hoe Virgil Muller vlak voor de rust de 3-1 maakte.

Vrij vlot in de tweede helft leek de winst dus veilig voor ‘vvG’, maar niets bleek minder waar. Na de treffer van Youri Kleve scoorde Van der Meeren de 4-2 en na een fase waarin de eersteklasser al lang en breed afstand had moeten nemen scoorden de ‘gasten’ tegen door invaller Arne Wilpshaar. Daarna werd het nog even onnodig spannend: SC Stadpark Zaterdag had zowaar nog de 4-4 kunnen maken, want Peter Torenbosch was wel erg dicht bij succes. Het bleef echter bij 4-3.

Door dit resultaat mist vv Groningen de finale. PKC’83 won met 5-1 van Roden en vv Groningen had met een verschil van minimaal vier goals van SC Stadspark Zaterdag moeten winnen om de finale te halen. Dat lukt niet al was de ploeg goed op weg. Zaterdag speelt de club om de derde plaats tegen de studenten van The Knickerbockers.

vv Groningen-SC Stadspark Zaterdag 4-3 
Scoreverloop: 16. Dieme 1-0, 19. Muller 2-0, 23. Warris 2-1, 38. Muller 3-1, 47. Kleve 4-1, 50. Van der Meeren 4-2, 65. Wilpshaar 4-3.
Scheidsrechter: Wiersema.
Toeschouwers: 100.

Basis vv Groningen: De Haan; Harms, Kali, Supriatna en Kalswe; Dieme, Selasa en Kalsbeek; Yettefti, Muller en Bakker.
Basis SC Stadspark Zaterdag: Cazemier; Van Dinten, Schuurman, Holder en Jorna; Warris, Hill, Gerard Hut en Kruizinga; Torenbosch en Van der Meeren.

SC Stadspark Zondag ondanks gelijkspel tegen buurman Velocitas 1897 naar finale eigen toernooi

Op papier was het misschien wel Goliath tegen David op het 100%Voetbal Sportmaat SC Stadspark Toernooi in Groningen, want SC Stadspark Zondag speelt drie klassen hoger dan Velocitas 1897. ‘Velo’ komt komend seizoen in de zaterdag vierde klasse uit. Van het klassenverschil was voetballend weliswaar iets te merken, want zondag eersteklasser SC Stadspark was woensdagavond op dat gebied bedrevener dan de buren, maar in de score kwam dat niet tot uitdrukking 2-2.

Door dat resultaat plaatste de eersteklasser zich voor de finale die zaterdagmiddag a.s. wordt gespeeld. De Velocitianen spelen om de zevende en achtste plaats, maar kunnen terugkijken op een prima wedstrijd tegen de zondagploeg van SC Stadspark. De Stadsparkers voetbalden bij vlagen prima, hanteerden een hoger tempo en werden vaak gevaarlijk via de opkomende back, Gerrel Fernand, die op die manier als veredelde rechtsbuiten speelde. Aanvankelijk had de verdediging van Velocitas 1897 de handen vol aan deze speler, maar ook aan de dadendrang van Stefan Lukic. Pas laat in de eerste helft scoorde hij nadat een kopgoal van Fernand even eerder wegens vermeend buitenspel werd afgekeurd. De voorsprong was verdiend, maar de zaterdag vierdeklasser verweerde zich kranig, overleefde vele aanvallen en verdedigde erg compact. Af en toe kwam de ploeg er ook uit, maar echt veel gevaar ontstond niet.

Na rust des te meer, hoewel SC Stadpark Zondag dat had moeten en kunnen voorkomen. Op het moment dat de 2-0 gemaakt kon worden ging het mis; de ploeg liet te veel ruimte aan ‘Velo’ waardoor verdediger Alagie Jabbie scoorde. Nog geen tien minuten later stond het 1-2 door Jochem de Vries. Totaal onnodig, maar wél een feit en de Velocitianen roken mogelijkheden nadat de ‘thuisploeg’ vergat de wedstrijd naar zijn hand te zetten. Een soort van deksel op de neus dus en de winst voor de vierdeklasser in het verschiet, al waren er nog een minuut of twintig te spelen. Drie minuten voor het einde van de wedstrijd werd tóch nog gelijk nadat Alagie Jabbie een overtreding op Martijn Vos maakte. Jabbie kreeg een rode kaart en Michel Boonstra scoorde vanaf de stip.

SC Stadspark Zondag werd zo toch nog de morele winnaar van de dag, want die ploeg speelt komende zaterdag de finale tegen PKC’83. De Velocitianen nemen het op tegen SC Stadspark Zaterdag in de strijd om de zevende plaats.

SC Stadspark Zondag – Velocitas 1897 2-2 
Scoreverloop: 40. Lukic 0-1, 52. Jabbie 1-1, 61. De Vries 2-1, 77. Michel Boonstra 2-2 (strafschop).
Rode kaart: 77. Jabbie (Velocitas 1897).
Scheidsrechter: Groenewegen.
Toeschouwers: 100.

Basis SC Stadspark Zondag: Schilstra; Fernand, Van Gestel, Michel Boonstra en Vos; Marcos, Nanlohy en Schieving; Tel, Lukic en Webers.
Basis Velocitas 1897: Spoor; Jabbie, De Vries, Zijlstra, Wubbelts en Nobel; Sims, Wormmeester en Elting; Doumbia en Kamminga.

VKW doet bijna alles goed, maar strandt in zicht van de haven: geen hoofdklasse

Het kan eigenlijk allemaal niet mooier voor het Westerborker VKW. De zondag eersteklasser deed lang mee voor het kampioenschap, maar verspeelde die in de slotfase van de competitie. Er was echter nóg een kans om de hoofdklasse te bereiken, namelijk de sprong via de nacompetitie maken. Daarin werden heel wat clubs verslagen: GOMOS, De Bataven en Fortuna Wormerveer en dus lonkte de finale. Die werd net niet gehaald, omdat Moerse Boys daarin net even te sterk bleek. Er was echter nóg een kans: de troostfinale tegen het Rotterdamse Leonidas. Gisteravond werd de wedstrijd tegen de hoofdklasser op het veld van SV Lelystad’67 gespeeld. De Rotterdammers wonnen in een prachtige wedstrijd met 1-0.


VKW kan met recht dé sensatie van het voorbije seizoen worden genoemd: van de tweede klasse naar een topklassering in de eerste klasse en dan ook nog eens op de drempel van de hoofdklasse en dat met eigen jeugd. Er zijn niet veel ploegen die dát voor elkaar kunnen krijgen. Het is Westerbork ten voeten uit: een hechte gemeenschap en een voetbalclub waar iedereen elkaar kent. Ze gingen dan ook en masse mee: twee bussen van Drenthe naar Flevoland om daar ruim op tijd te zijn zodat er nog even van tevoren van het intrainen van de matadoren kon worden genoten.

Het was een wereld van verschil: VKW en Leonidas en de supportersschare die ze meebrachten. Een commissielid van de Rotterdammers: “We hebben maar tien supporters meegenomen. Dat is heel anders bij ploegen uit de grote stad. Westerbork heeft gewoon twee bussen vol.” Hij vond het mooi om te zien en mee te maken en zei net als velen uit Rotterdam en Lelystad ‘Westerbork’ tegen VKW. Een kleine club inderdaad, maar wat een prestatie om tegen ‘de vierde club van Rotterdam’ zó voor de dag te komen.

VKW hield tot de voorlaatste minuut stand in een wedstrijd waarin de ploeg echt alles gaf. Ze werden de hele tijd door het fanatieke publiek gesteund. Geen minuut waren ze stil en het sleepte de blauwhemden er bijna door. Het weerhield hen er niet van zeer gegroepeerd, geconcentreerd en goed vanuit de organisatie te spelen. Echt alles ging goed tot die ene goal. Toen werd even niet goed verdedigd, maar er was ook niet te knipogen tegen de snelle en behendige Rotterdammers waarvan menigeen een verleden bij een betaald voetbalclub uit Rotterdam heeft.

Dubbele rugdekking, kort dekken, goed storen en de ballen maar wegroeien in de hoop een van de voorwaartsen te bereiken was wat aanvankelijk gold en de opdracht van trainer Bas Nibbelke van VKW leek. Logisch, want het begin van Leonidas was indrukwekkend: hoog tempo en de kans meteen te scoren. Na twintig minuten kwam VKW voor het eerst echt voor het doel nadat al een vrije trap was gemist. Frits Nijstad schoot net over en daarna kwamen de Westerborkers beter in het stuk voor. Duidelijk was dat zo gauw de achterhoede van de Rotterdammers onder druk kwam te staan dat er wat te halen viel. Dat deed VKW goed. Zelfs zonder topscorer Anjo Willems die een avondje Phil Collins meemaakte. Hij had het concert al gepland en week niet van zijn plan af. Zonder hem ging het niet slecht, maar was het de vraag of VKW de stormdrang van de gasten, want dat waren de spelers van Leonidas officieel, konden weerstaan.

Na rust was dat lange tijd het geval al had rechtsback Robert Gerding van VKW zich onsterfelijk kunnen maken door een grote kans te missen. Zijdelings ging zijn inzet naast, maar wat had het voor de Drenten mooi kunnen zijn. Het publiek zag het al helemaal zitten, maar ondanks het feit dat het 0-0 bleef volhardden ze in het steunen van hun ploeg. Dat deden ze ook na het spervuur aan aanvallen dat erna van de kant van Leonidas kwam. Vooral via de rechterkant. Thijs Uineken had zijn handen vol aan de aanvallers van de Rotterdammers, maar kreeg veel steun van Lars Andresen. Het was een kwestie van tegenhouden en af en toe er proberen uit te komen. Soms lukte dat, maar het was vooral Leonidas dat aanspraak maakte op een goal. Die kwam pas heel lat nadat zowel Uineken en Andresen in de luren werden gelegd door Ibrahim el Morabit die teamgenoot Oussama Yekhlef de 0-1 zagen maken. Daarna bleef VKW gewoon gaan om toch nog de gelijkmaker te scoren. Helaas voor hen zat dat er niet in, maar wat heeft de ploeg zich kranig geweerd.

VKW-Leonidas 0-1 
Scoreverloop: 89. Yekhlef 0-1.          
Toeschouwers: 400.
Scheidsrechter: Te Hennepe.

VKW: Mulder; Gerding, Veen, Andresen en Uineken; Tim Baardink (90. De Jong), Wouter Baardink, Kanon (65. Vermeulen) en Oosterhof; Nijland en Nijstad (81. Hutter).

Leonidas: Almeida; Kloppert, De Brito, Ayhan en Vierira; Westdijk, Ajghouf en El Hank; El Morabit (90. Seugueb), Yekhlef en El Harti (39. Yildizturan).

Westerwolde flikt het: drie keer scheepsrecht en derde klasse bereikt

Ze kregen kans op kans, de spelers van Westerwolde-trainer Lars van Ravenhorst en het is ze gelukt: promotie naar de zondag derde klasse. In het seizoen 1991/92 kwam de ploeg er voor de enige keer uit en komend seizoen dus wederom. Ze hebben het te danken aan een geweldige inzet gecombineerd met een stukje kwaliteit. Het bleek ook gisteravond weer toen de Friese derdeklasser SC Bolsward werd verslagen. Na honderdtwintig minuten voetballen stond het 1-1 en toonden de Oost-Groningers zich na strafschoppen de beste.


 De prestatie van Westerwolde kan met recht een fenomenale prestatie worden genoemd. Je kunt het dan ook plaatsen onder het kopje ‘veerkracht ten top’ of anders wel onder ‘de ploeg die nooit opgeeft’ of ‘en maar gaan’. Tot drie keer toe liet Westerwolde in de nacompetitie zien steeds goed terug te kunnen komen en de wedstrijd naar zijn hand te kunnen zetten. Twee keer lukte het niet, één keer wel. Tegen Sellingen werd dat ‘vergeten’, tegen TLC zat er afgelopen zondag ook meer in en tegen Titan werd een 3-0 achterstand weggepoetst. De Nieuw-Weerdingers dachten dat ze er waren. Het gold gisteren min of meer ook voor een handvol supporters van SC Bolsward. ‘Die kunnen er helemaal niets van’, ‘ons tweede wint nog van dit team’ en ‘die hebben niks in de derde klasse te zoeken’ was wat ze zeiden. De arrogante houding was in het veld ook een klein beetje te zien en die werd later afgestraft. SC Bolsward was absoluut beter tot aan de rust. Velen hadden dat ook wel verwacht, want het was in de voorgaande drie nacompetitiewedstrijden ook zichtbaar. Maar de echte Westerwolde-kenner weet dat dat de Vlagtwedders altijd terugkomen. Alleen de Friezen niet. Zichtbaar dachten ze van ‘wij voetballen toch beter en zij spelen enkel de lange bal en redden het niet en we scoren zo wel’. Het had er ook alle schijn van, want Westerwolde kon louter tegenhouden en de Friezen konden frank en vrij aanvallen en losten een paar keer een schot op het doel van Henk Hebers. Echt heel grote kansen kregen ze dan wel niet, ze waren absoluut beter. Later in de eerste helft ging Westerwolde wat verder van de eigen goal af spelen en ontstond er meer gevaar. Vooral via de pijlsnelle René van der Laan. Westerwolde begon enkele mogelijkheden te krijgen en kwam na ruim een half uur spelen op voorsprong. Mark Geukes was de maker en ze waren aan de kant van de Friezen stomverbaasd. Het handjevol supporters dat bij het Westerwolde-doel stond al helemaal. ‘Een schande dit’, ging het.

Hoe dan ook moesten zij na de rust wel komen en dat deden ze ook. Met een beetje geluk werd het na iets meer dan een uur spelen 1-1 door Özgur Akkas. De fase voor de treffer bleef SC Bolsward niet de mindere van de twee. Na de gelijkmaker was het spel erg zenuwachtig. Van beide kanten was het proberen deze stand vast te houden en proberen toch nog stiekem de winnende te maken. Echt veel gebeurde er niet meer en de winnende goal kon aan beide kanten vallen. Na anderhalf uur voetballen stond het echter gelijk en moest er worden verlengd. Het was inmiddels keihard gaan regenen en de ongeveer honderd aanwezige Westerwolde-supporters die met twee bussen waren gekomen bleven gewoon staan. Aan de zijlijn waren meerdere vlaggen en spandoeken bevestigd zodat men moest weten wie en wat Westerwolde is en dat men er rekening mee moet houden. Zo was het ook echt, want de roodhemden beschikken over een prima conditie en knokten voor elke meter.

Ook de Friezen deden het en omdat beide ploegen elkaar bar weinig toegaven moesten penalty’s uitmaken wie komend seizoen in de zondag derde klasse uitkomt. Westerwolde begon. Jeremy Hekman scoorde. Toen mocht SC Bolsward er twee nemen. Sjoerd Breeuwsma scoorde nog, maar Osman Bozkurt schoot tegen de paal en Westerwolde-doelman Henk Hebers zag het al helemaal zitten. Hij dacht al stiekem aan de derde klasse. Daarna werd hij nóg blijer, want René Peereboom en Rudolf Riks scoorden vervolgens. 3-1 en daarna de gelijkmakende penalty van de Friezen. Sahan Demirbas scoorde en als Westerwolde de volgende penalty zou benutten dan waren ze er. Henk Hebers had dusdanig veel zelfvertrouwen dat hij hem maar nam. Hij stond immers toch het meest dicht bij de bal en dacht kennelijk van ‘dan zijn we er maar meteen’. Helaas voor hem en al die meegereisde Vlagtwedders en Bourtangers miste hij. Maar ze hadden nóg een kans. Rik te Velde nam een aanloop en besliste de wedstrijd en schoot zijn club naar de derde klasse.


SC Bolsward-Westerwolde 1-1 (Westerwolde wns.) 
Scoreverloop: 33. Geukes 0-1, 63. Akkus 1-1.
Scheidsrechter: Knol.
Toeschouwers: 300.

SC Bolsward: Demirci; Bons, Breeuwsma, Jellesma en Van der Werf; Anema, Bozkurt en Lemmers (60. Demirbas); Bou-Asrar, Akkus en Draaisma.
Westerwolde: Hebers; Van der West, Rik te Velde, Rudolf Riks en Boekelo; Postma (102. Peereboom), Geukes, Jarno van der Laan (58. Merijn te Velde) en Frank Riks (83. Huls) Solano (95. Hekman) en René van der Laan.

Adieu Guus, Erik En Gibril

Er komt een tijd van komen en een tijd van gaan. Een tijd van gaan is inmiddels aangebroken voor een drietal voetballers met een erg imposante loopbaan: Guus de Vries, Erik Eleveld en Gibril Sankoh. Twee ervan speelden lange tijd in het betaald voetbal, namelijk De Vries en Sankoh, terwijl Eleveld jarenlang op erg hoog amateurniveau speelde en zich bij enkele BVO’s bij de betere spelers kon scharen en vervolgens prachtige tijden bij onder meer WKE en ACV mee te maken. Gisteravond nam het drietal afscheid in Assen, op het veld van ACV, de club waar de spelers hun loopbaan afsloten. Onder het toeziend oog van ongeveer driehonderd toeschouwers speelden ze tegen spelers waarmee ze hebben gevoetbald en tegen hebben gespeeld. Veel bekende namen van weleer waren op het mooie Catawiki Sportpark te bewonderen.

De emoties kwamen ongetwijfeld vast later, want zowel Guus de Vries, Erik Eleveld en Gibril Sankoh lieten geen tranen op de momenten waarop ze in het zonnetje werden gezet. Voordat de wedstrijd begon werden alle spelers stuk voor stuk door de speaker voorgesteld en mochten ze een stapje naar voren doen zodat het publiek ze kon herkennen. Daarna werd een foto van het blauwe team (ACV anno nu gecombineerd met enkele uitgenodigde spelers) gemaakt, daarna van het witte met daarin spelers van onder meer FC Groningen en Veendam van weleer, maar ook spelers van WKE. Later werd van beide teams een teamfoto gemaakt zodat die voor later in de plakboeken van de families De Vries, Eleveld en Sankoh kan.

En daarna ging het los: twee keer een half uur met een pauze tussendoor. Het was een leuk potje voetbal dat zeker niet de boeken in zal gaan als ‘o dat zomeravondpotje’. Welnee, er werd echt fanatiek gepeeld en de spelers die al jaren niet meer voetballen deden het best goed. Het gold ook voor de spelers die het voorbije seizoen nog elke week speelden. Mooi om te zien hoe Hugo Alves Velama spelers vrijzette, Sankoh een spits uitschakelde, Bas Hooiveld met al zijn routine als in zijn beste dagen met zijn overzicht de wedstrijd kon lezen, Erik Eleveld er weer eens een ‘schaar’ uitgooide, Guus de Vries op zijn welbekende manier verdedigde en menig tegenstander in de luren legde en doelman Bas Roorda als in zijn beste dagen de ballen tegenhield. Ja, het was genieten al viel de publieke belangstelling tegen. Echte Veendam-supporters van weleer klaagden al over het feit dat er te weinig Veendammers waren. ‘Guus de Vries is een Veendammer’ werd gehoord, maar voor hem kwamen nog geen drie handen vol aan geel-zwarten. De familie van Guus de Vries was gewoon uit Smilde komen opdagen en ook de Eleveldjes waren er. De Vries en Eleveld blijven immers een hechte band houden. Ze komen uit dezelfde streek en zijn nog familie ook. Gibril Sankoh kwam als jonge vluchteling van Sierra Leone naar Nederland en is al jaren een van ons: een fijne vent in de omgang en een speler die jarenlang goed presteerde bij onder meer FC Groningen. Hij speelde ook nog eens drie interlands voor zijn geboorteland.

Bij ACV speelde het drietal de laatste jaren met veel plezier en inzet en werd helaas voor hen het afgelopen seizoen dan wel geen promotie naar de derde divisie bewerkstelligd, tóch hebben ze er een paar mooie jaren meegemaakt en kregen ze na afloop van de wedstrijd allen een symbolisch aandenken van Kevin Mooibroek die nog samen met De Vries en Eleveld voetbalde. Zo kreeg de Vries een gouden kapstok, Eleveld een gouden schaar en Sankoh een pak stroopwafels. Ze konden er allen om lachen en na het maken van foto’s en nog even napraten was het toch echt adieu Guus, Erik en Gibril.

En dan was er nog de wedstrijd: het blauwe team won met 4-3 van de witten. Erwin Buurmeijer scoorde twee keer voor het blauwe team, terwijl Pascal Huser en Danny Buijs het kwartet goals completeerden. Voor het witte team troffen Sander van Gessel, Erik Eleveld vanaf de stip en Arjen Hagenauw doel. Bij rust was het 1-1.

TLC promoveert naar derde klasse, Westerwolde heeft nog één kans die stap te maken

Zondag vierdeklassers hebben tegenwoordig volop kans de derde klasse via de nacompetitie te halen. Zowel Westerwolde als TLC speelden een prima seizoen in hun vierde klasse en eindigden daarin respectievelijk als derde en tweede. Vorige week zondag verloren beide ploegen zodat ze afgelopen donderdag wederom aan de bak mochten: TLC versloeg Ruinerwold en de Vlagtwedders maakten korte metten met Titan en speelden vanmiddag in een onderling duel op het veld van ZNC in Zuidbroek om een plek in de derde klasse. Na een enerverende wedstrijd trokken de Leeksters aan het langste eind: 4-3.

Na een helft voetballen zag het er niet naar uit dat Westerwolde er nog iets van kon maken, maar wie de Vlagtwedder formatie een beetje kent weer waartoe de ploeg in staat is. Titan werd drie dagen geleden na een 3-0 voorsprong alsnog verslagen en ook tegen Sellingen, vorige week zondag, was Westerwolde na rust sterk. Het was tegen TLC ook zo, maar net als tegen Sellingen ging het tóch mis.

Na een helft spelen was TLC veruit de betere ploeg: een 2-0 voorsprong door twee wonderschone afstandsschoten van topscorer Rutger van der Veen lieten Westerwolde-goalie Henk Hebers kansloos. De voorsprong van de Leeksters had overigens nog wel iets ruimer kunnen zijn, want de betere kansen waren voor de fusieclub. Westerwolde kwam er mondjesmaat aan te pas. Het meeste gevaar kwam nog van René van der Laan, maar echt grote kansen kregen de Vlagtwedders niet.

Dat ging in de tweede helft anders. Opvallend genoeg ging het beter toen twee sterkhouders, Jeremy Hekman en Merijn te Velde de ploeg verlieten. Na een uur spelen vloerde Sale Rozema Frank Riks van Westerwolde. Rik te Velde legde aan en schoot de strafschop binnen en zo werd het weer een wedstrijd. Zes minuten later stond het zelfs gelijk door een knappe goal van René van der Laan die de bal aan de linkerkant knap onderschepte en de jonge TLC-doelman Tom Degen het nakijken gaf. Westerwolde was duidelijk op dreef en speelde al herboren en leek echt patent op een goede tweede helft te hebben. Een kwartier voor tijd werd het beloond met de voorsprong: Joan Solano was de maker en was net als zijn ploeggenoten door het dolle heen.

Vier minuten na de 3-2 volgde ineens een strafschop aan de andere kant. Van der Veen nam hem, maar Henk Hebers stopte de bal erg goed en alles lukte op dat moment voor de Vlagtwedders. Daarna ging alles mis: matig verdedigen, te graag willen en dus twee goals tegen. Eerst was het Delano Dussel en twee minuten voor tijd invaller Stefan van Leeuwen. Nu was heel TLC blij, want promotie was nu wel erg dichtbij. Een paar minuten later lukte het en werd het gevierd. Westerwolde heeft komende woensdag nog één kans. Op het veld van TLC is SC Bolsward dan tegenstander.

Westerwolde-TLC 3-4 
Scoreverloop: 27. Van der Veen 0-1, 29. Van der Veen 0-2, 60. Rik te Velde 1-2 (strafschop), 66. René van der Laan 2-2, 75. Solano 3-2, 79. Dussel 3-3, 88. Van Leeuwen 3-4.
Scheidsrechter: Zeeman.
Toeschouwers: 400.

Westerwolde: Hebers; Rudolf Riks, Rik te Velde, Boekelo en Geukes; Peereboom, Merijn te Velde (58. Jarno van der Laan) en Frank Riks; René van der Laan, Hekman (55. Postma) en Solano.
TLC: Degen; Samoesdi, Rozema (55. Van Leeuwen), De Bruin en Topper; Renkema, Van der Veen en Tjoelker; Farhaan, Dussel en Driessen.

Muntendam wint in Friesland en treft zondag wederom Friese ploeg om zich in derde klasse te handhaven

Het was het afgelopen seizoen een heel lastig seizoen voor zondag derdeklasser Muntendam. Dat was overigens te verklaren: veel blessures aan het begin van het seizoen en een fantastische eindjump waardoor rechtstreekse degradatie werd voorkomen. Buurman ZNC redde het vege lijf net en de Muntendammers net niet; een punt minder dan de Zuidbroeksters werd behaald en dus moesten de zwart-witten in de nacompetitie met Pesse zien af te rekenen. Dat lukte niet, maar er waren nog enkele kansen: gisteravond bijvoorbeeld toen in het Friese Boornbergum met 3-2 van SC Boornbergum’80 werd gewonnen.

Een prolongatie van het derdeklasserschap betekende de krappe, maar verdiende zege echter niet. Daarvoor moeten de mannen van Hilko Oldenburger nóg een horde zien te overwinnen. Komende zondag is dat het geval als op een nader te bepalen terrein met wederom een Friese tegenstander moet worden afgerekend, namelijk SC Bolsward dat ook in de derde klasse uitkwam.

Tegen SC Boornbergum’80 speelde Muntendam niet geweldig, maar ook niet slecht. De ploeg was in ieder geval beter dan de thuisploeg die overigens over zeer veel fysieke kracht bleek te bezitten en het de Muntendammers bij vlagen best lastig maakte. Toch waren de gasten voetballend beter. Vooral op het middenveld werd de slag gewonnen, maar echte kansen ontstonden niet. Sterker: de Friezen kwamen aan de leiding toen Hedde Adam in het strafschopgebied hands maakte. Een strafschop volgde die door de beresterke Henk Kort werd binnengeschoten. Kort was veelvuldig aanspeelpunt bij de thuisploeg en als hij de bal had dan sloten snel twee spelers aan om vervolgens proberen gevaar te stichten. Achterin was Muntendam ook kwetsbaar, maar ook voorin misten ze twee belangrijke krachten: Michael Ploeger en Eddie Schoenmaker: niet alleen een brok ervaring, ook een garantie voor goals.

Over ervaring gesproken: Melvin Hesselink, 36 jaar, bijna twintig jaar in Muntendam 1, ijzersterk en ook hij heeft een neus voor de goal. Hij was de vervanger van Ploeger en maakte acht minuten voor de thee de verdiende 1-1. Een stand van 1-2 was ook niet onverdiend geweest: ten eerste kreeg Muntendam geen strafschop daar waar daar best had gemogen en er was een licht veldoverwicht.

Pas in de tweede helft namen de bezoekers afstand. Het duurde echter even, want aan het begin van de tweede helft lieten de Friezen zijn wederom geen slechte ploeg te hebben. SC Boornbergum’80 eindigde als tweede in de vierde klasse A en wilde wel eens de weg omhoog inslaan. Dat is niet gelukt al zat dat er nog wel een tijdje in. Het was echter de formatie uit Oost-Groningen die de finale haalde. Na driekwart wedstrijd was het Patrick Vasse die van afstand raakschoot. De Friese goalie Maarten Elverdink ergerde zich kapot omdat zijn ploeg A niet ingreep en B de 2-1 had kunnen maken. Tien minuten later was de wedstrijd beslist toen youngster Maikel Hut de lepe Melvin Hesselink bediende en de 1-3 door hem zag maken.

Over en uit normaal gesproken, maar Friezen zouden geen Friezen zijn als ze niet voor de aansluitingstreffer en misschien wel meer zouden gaan. De dikke dertiger, Wietze Stoker, maakte hem. De klok gaf inmiddels negentig minuten aan, maar ze gingen maar door de mannen van trainer Björn Schilder, die zelf ook meespeelde. Het slotoffensief kwam echter te laat.

SC Boornbergum’80-Muntendam 2-3 
Scoreverloop: 24. Kort 1-0 (strafschop), 37. Hesselink 1-1, 67. Vasse 2-1, 77. Hesselink 3-1, 90. Stoker 3-2.

Toeschouwers: 150.
Scheidsrechter: Struijs.

SC Boornbergum’80: Elverdink; Pultrum, Vermaning, Schilder en Heidstra (90. Van Wee); Veenje, Bosma en Adema (73. Wagenaar); Fiene en De Boer (89. Stoker); Kort.
Muntendam: Wijsbeek; De Vries (65. Jarno), Van der Laan, Bijl en Oosting; Adam (85. Rustebiel), Piening en Vasse; Maikel Hut en Imminga; Hesselink (80. Oldenburger).

VEV’67 nog één horde van terugkeer in eerste klasse zaterdagvoetbal verwijderd

Dinsdagavond jl. speelde zaterdag tweedeklasser VEV’67 de uitwedstrijd tegen DESZ uit Zwartsluis. De thuisploeg is competitiegenoot van de Leeksters en eindigde als tweede, een plek hoger dan VEV’67 dat afgelopen zaterdag nog de finale om de Noordelijke Districtsbeker speelde en die dik van Flevo Boys verloor. Kennelijk hadden de geelhemden het in die wedstrijd met name na rust kalm aan gedaan en is promotie naar de eerste klasse het meest belangrijk, want in Zwartsluis was het louter VEV’67 dat de toon aangaf en na verlenging met 2-1 won.

Na afloop waren ze natuurlijk blij, de spelers van trainer Johan Pitstra, maar deden ze zichzelf veel te kort door pas in de verlenging de wedstrijd naar zich toe te trekken. Eenrichtingsverkeer was het dan wel niet, het was wel een gele stormdrang richting het doel van de Overijsselers die duidelijk niet waren opgewassen tegen de Groningers die dit seizoen wel erg veel wedstrijden speelden. Conditie hebben ze des te meer, zo bleek ook in Zwartsluis. Twee uur lang volle bak en maar jagen. Veel te laat werd door de gasten. Sterker: de thuisploeg kwam aan het begin van de tweede helft op voorsprong nadat ze nog geen serieuze kans hadden gehad. Tot aan de thee was het afwachtend voetbal van de kant van de gastheren. Hoewel dat geen schande is was het tegen de verhouding in dat de 1-0 door Tom Kisjes werd gemaakt. Achterin stond het niet helemaal safe bij de Leeksters en doelman Tim Wellinghof zag er niet al te fris uit en omdat Kisjes attent was stond het zomaar 1-0.

De goal van VEV’67 kwam pas na een uur spelen. De zoals zo vaak veelvuldig mee opkomende rechtsback Mats Wolthuis was de maker. Daarna was het wel degelijk eenrichtingsverkeer richting het doel van Renee Achterhuis van DESZ. Het mag echt een wonder worden genoemd dat de 1-2 niet viel. Kansen genoeg voor Pitstra en de zijnen, maar de scherpte ontbrak en het moet gezegd dat de Overijsselers prima vanuit de organisatie bleven spelen en probeerden de verlenging te bereiken en hoopten op een stiekeme goal. Dat deden ze via ‘de lange bal’, maar het bood geen soelaas. VEV’67 vroeg echter om grote problemen door niet te scoren, want de oude voetbalwet zou wel eens kunnen gelden: als je zelf niet scoort dan doet de tegenstander het wel. Daartoe kwam het niet en het werd verlengen.

In het verlengstukje bleven de bezoekers beter en was het de frisse invaller Arjan de Vries die de wedstrijd aan het einde van het eerste deel ervan besliste. In het tweede deel had de 1-3 moeten vallen, maar bleef het lang spannend en liet DESZ zien op bepaalde posities goed mee te kunnen. Fysiek niet slecht maar knokken voor de gelijkmaker. Voor de thuisploeg mocht het niet zo zijn waardoor de formatie uit Zwartsluis komend seizoen weer tweede klasse speelt. VEV’67 speelt komende zaterdag in Bergum om een plek in de eerste klasse tegen het Leeuwarder Blauw Wit’34.

DESZ-VEV’67 1-2 (na verlenging)
Scoreverloop: 47. Kisjes 1-0, 60. Wolthuis 1-1, 101. Arjan de Vries 1-2.
Scheidsrechter: Groenewegen.
Toeschouwers: 350.

DESZ: Agterhuis; Naberman, Geertman, Konterman en Pereboom; Bakker (81. Rook), Krabbe, Kamerling (46. Van der Heide) en Étienne Moorman; Danny Moorman en Kisjes.
VEV’67: Wellinghoff; Wolthuis, Elderman, Tjoelker en Broeders; Kevin de Vries, Rick Schuring en Bolt (66. Arjan de Vries); Veenstra, Dijk (75. Soeters) en Visser (95. Cazemier).

Parkstedelingen eindelijk weer tweedeklasser

Ze moesten er meer dan tien jaar op wachten, maar Veendam 1894 is weer tweedeklasser. De Parkstedelingen speelden een prachtig seizoen in Zondag 3B, maar konden dat net niet bekronen met de titel. Die ging naar Annen dat twee punten meer behaalde. En dus moest het voor de geel-zwarten in de nacompetitie gebeuren. Daarin verliep het voortreffelijk en ook de finale werd nog eens gewonnen: op het veld van Glimmen werd op tweede Pinksterdag met 4-2 van Peize gewonnen. Die ploeg degradeerde daardoor na een lang abonnement op de tweede klasse naar de derde klasse.

Veendam 1894 scoorde dus wederom aan de lopende band met overigens een defensieve speelwijze zoals de ploeg dat het hele seizoen deed. Het is de absolute kracht van het elftal en de speelwijze waar trainer Jouad Boufarra bij zweert. “Uiteraard spelen we ook nu zo. Maar we gaan op de juiste momenten drukzetten en wachten op de fouten en proberen dan toe te slaan”, zei hij voorafgaand aan de wedstrijd. Hij heeft er de spelers voor: ze zijn geduldig, spelen met vier man op een lijn in de verdediging en er is altijd prima rugdekking. En ook heeft hij Marnix Kolder. Bijna 38, maar nog lang niet versleten. De ex-prof van onder meer Veendam schopte er dit seizoen 38 in en was tegen Peize ook erg belangrijk. Zo zorgde hij voor de assist bij de 1-0 door Joost Wolthuis die hij knap vrijspeelde. Buitenspel of niet, hij telde en twee minuten erna kreeg Peize nóg een klap te verwerken toen rechtsback Serhat Yilmaz, die veelvuldig mee opkwam, de 2-0 scoorde.

Het ging Veendam dus voor de wind en bij nóg een goal van Veendamse makelij was Peize toch echt wel derdeklasser. Veendam 1894 was tot en met de 2-0 veruit de beste ploeg. Peize maakte er ook een potje van door veel balverlies te lijden en eigenlijk niets te creëren. Op slag van rust werd het zelfs 3-0 toen verdediger Arend van der Ploeg ‘binnen de zestien’ onder toeziend oog van Marnix Kolder hands maakte. Kolder nam de strafschop zelf en schoot koel raak en het pleit was beslecht.

Toch kwam Peize na rust knap terug. De ploeg ging beter voetballen en ging hoger druk zetten. Na bijna een uur spelen werd het 3-1 door een binnengeschoten strafschop van Joppe van Leeuwen. Heel even kreeg Peize hoop, maar Winston de Jonge scoorde 25 minuten voor tijd de 4-1 nadat hij knap was vrijgespeeld. Ook hier riekte het naar buitenspel, maar scheidsrechter Bijert liet doorspelen. Feit is dat het 4-1 voor de Veendammers stond en die stand op dat moment gewoon terecht was. De voorsprong had ook hoger kunnen zijn. De 4-2 die David Kruizinga in de 85^ste minuut maakte was er een die Peize nog een klein kansje gaf terug in de wedstrijd te komen. Bijna werd het daarna nog 4-3, maar daarmee zou de degradant te veel hebben gekregen.

Veendam 1894-Peize 4-2
Scoreverloop: 17. Joost Wolthuis 1-0, 19. Yilmaz 2-0, 45. Kolder 3-0 (strafschop), 58. Van Leeuwen 3-1 (strafschop), 65. De Jonge 4-1, 85. Kruizinga 4-2.
Scheidsrechter: Beijert:
Toeschouwers: 600.


Veendam 1894: De Ruiter, Yilmaz, Jeremy van Dijk, Chesney van Dijk en Wevers; Kuiper, Langeland (60. Berisha), Kolder en Ruben Wolthuis; De Jonge (75. Bijl) en Joost Wolthuis.
Peize: Renkema; Van der Ploeg (46. Westerhof), Joosten, Wobbes en Patrick Kosters; Ronald Kosters, Guchelaar en Kelvin Wekema (61. Helder); Kruizenga, Van Leeuwen en Dion Wekema (46. Darwinkel).

Sellingen na 22 jaar weer terug in derde klasse

Zowel Sellingen als Westerwolde kende een geweldig seizoen in Zondag 4D: achter het ongenaakbare HOC eindigden de ploegen respectievelijk als tweede en derde. Beiden ook stabiele toppers in de competitie en dus bereikten de ploeg absoluut verdiend de nacompetitie. Afgelopen zondag stonden beide ploegen uit de gemeente Westerwolde tegenover elkaar op het veld van ASVB in Blijham. In een zeer spannende wedstrijd stond het na negentig minuten spelen 1-1, maar verlenging trokken de Sellingers met 2-3 aan het langste eind.

“Met Groningse ploegen presteer ik altijd wel goed. Met Onstwedders Boys twee keer gepromoveerd en met Sellingen nu promotie naar de derde klasse. Ben 36 jaar trainer en daarin heb ik volgens mij tien promoties meegemaakt”, zei de Emmer oefenmeester Fokke de Jonge die het na dit seizoen voor gezien houdt. Het mag ook een keer voor de man die de zeventig al is gepasseerd, maar er maar geen genoeg van kon krijgen. Een mooier afscheid was voor hem niet denkbaar. In Sellingen dragen ze hem dan ook zo’n beetje op handen en heel gek is dat niet, want de man leverde prima werk. De eerlijkheid gebiedt het te zeggen. Met eigen jongens naar de derde klasse in het zondagvoetbal is geweldig voor de geel-zwarten. Twee keer eerder speelden ze op dat niveau: namelijk aan het begin van de jaren tachtig en in het seizoen 1997/98. Beide keren sloten de grensdorpbewoners het seizoen als drager van de rode lantaarn af. Of dat komend seizoen wederom zo is is maar afwachten, maar feit is dat ze er na 22 jaar weer staan en dat is niet niks.

Voor Westerwolde zat de derde klasse er ook in. Zeker na de sterke tweede helft van de Vlagtwedders die heel voorzichtig aan de wedstrijd begonnen. Ze kwamen nog op achterstand ook toen Ben Bos na zes minuten de bal op het doel van Henk Hebers loste. Een houdbaar schot verdween achter de ervaren sluitpost en Westerwolde kon aan de bak, maar kwam daar aanvankelijk niet aan toe; Sellingen deelde de lakens uit en kreeg een paar beste kansen. Gescoord werd echter niet en na een dik kwartier kwamen de spelers van Lars van Ravenhorst beter in de wedstrijd. Sellingen zou nog aan de bak moeten, zo leek wel het devies.

Het was ook zo, want in de tweede helft dacht het publiek eerst dat Sellingen het wel geloofde en Westerwolde liet komen, maar de waarheid was dat Westerwolde de betere ploeg was en via rechtsbuiten René van der Laan veel gevaar stichtte. Na de inbreng van Merijn te Velde ging het nóg beter. Anne Vos raakte hem in het strafschopgebied licht aan toen er nog een krap half uur was te spelen. Jeremy Hekman legde vanaf de stip aan, maar zag de strafschop door de goede keepende Marnick Klamer van Sellingen gekeerd. Klamer groeide daarna meer en meer en haalde alles eruit wat hij eruit kon halen. Bijna dan, want het schot van Frank Riks bleef tien minuten voor tijd onhoudbaar. Westerwolde kreeg nog meer kansen en had de wedstrijd kunnen beslissen, maar deed het niet. Knap trouwens, want 22 minuten voor tijd moest Mark Geukes het veld verlaten nadat hij zijn tweede gele kaart van de wedstrijd opliep. Dat overkwam Sellinger Ben Bos twee minuten voor tijd.

Sellingen besliste de wedstrijd in de beslissing en liet zien aanvallend zeer goede spelers in huis te hebben. Tot twee keer toe ging er matig verdedigen van Westerwolde aan vooraf: eerst een kopbal van Bjorn de Roo die in de zevende minuut van de verlening achter Hebers verdween en vier minuten daarna de beslissing door Rik Bos. Aan het eind van de eerste verlenging scoorde Henri Boekelo nog tegen, maar het mocht voor de Vlagtwedders niet meer baten.

Westerwolde heeft nog steeds kans de derde klasse te bereiken. De ploeg moet donderdag a.s. dan op eigen veld met Titan zien af te rekenen en speelt dan de zondag erop in de absolute finale tegen de winaar van TLC-Ruinerwold. De winnaar is komend seizoen derdeklasser.




Westerwolde-Sellingen 2-3 (na verlenging)
Scoreverloop: 6. Ben Bos 0-1, 80. Frank Riks 1-1, 96. De Roo 1-2, 100. Rik Bos 1-3, 105. Boekelo 2-3.

Rode kaart: 68. Geukes (Westerwolde/2x geel), 88. Ben Bos (Sellingen/2x geel).
Toeschouwers: 400.
Scheidsrechter: Stel.

Westerwolde: Hebers; Rudolf Riks, Rik te Velde, Van der West (110. Beens) en Geukes; Boekelo, Kevin van der Laan (90. Jarno van der Laan) en Frank Riks; René van der Laan, Solano (60. Merijn te Velde) en Hekman (70. Peereboom).
Sellingen: Klamer; Vos, Rolf Tammenga, Boerma en Buining (106. Arne Tammenga); Ben Bos, Rick Bos en Haverkamp (80. Koolhof) en De Roo; De Vrieze (90. Louwes) en Prins (78. Drenth).  

Hoogezand flinke maat te groot voor Knoalsters

Van tevoren hadden beide ploegen er wel vertrouwen in: zowel thuisploeg Hoogezand als SC Stadskanaal. De beide tweedeklassers draaiden een goed seizoen waarbij de een nog beter voor de dag kwam dan de ander. Hoogezand deed het in Zondag 2K namelijk erg goed en eindigde daarin als tweede op maar vier punten van kampioen Roden en had een voorsprong van tien punten op de nummer drie. SC Stadskanaal plaatste zich op het laatst van de competitie nog voor de nacompetitie voor promotie naar de eerste klasse. Afgelopen zondag speelden beide ploegen in Hoogezand tegen elkaar. Na een voorzichtige Hoogezandster eerste helft kwam de ploeg na rust op stoom: 6-1.

Daardoor plaatsten de rood-zwarten zich voor de finale tegen SC Stadspark. De winnaar is komend seizoen eersteklasser. Met Uuldriks meer mans moet dan ook gelden. Waarom niet? Het is heel simpel: Hoogezand heeft een erg goede aanval, maar de grote man is Heine Uuldriks die op hoog niveau speelde bij onder meer Harkemase Boys. IJzersterk, slim en een speler met een enorm Torinstinct. Na een kwartier spelen dook ie ‘de zestien’ in en ging op jacht naar de goal. Op het juiste moment lokte hij een strafschop uit en vloerde SC Stadskanaal-doelman Royce Geerlings hem. Justin Slor scoorde vervolgens vanaf de stip. Dat was actie 1 van de spits. Later volgden er meer.

Eerst moet hij toezien hoe SC Stadskanaal een paar keer dicht bij het Hoogezandster doel kwam. Jeffrey Bakker kopte de bal acht minuten voor rust achter Teun Hoekstra van de thuisploeg. Een doelpunt van de blauwhemden was niet onverdiend, maar Hoogezand had er ook wel meer mogen maken. Dat bewaarden ze voor later. Te zien was al dat de gastheren beter waren; ze gaven nauwelijks iets weg en speelden goed vanuit de organisatie.

In de tweede helft ging het meteen heel hard. Jordy van Wijk scoorde al na twee minuten uit een corner en nog geen tien minuten later was de wedstrijd beslist: de jonge Thom Bos vloerde de lepe Uuldriks in het strafschopgebied. Slor legde wederom aan de vanaf de stip en scoorde. Toen Uuldriks er na driekwart wedstrijd 4-1 van maakte was het helemaal over en uit voor de gasten die daarna toch nog wat probeerden. De pijlsnelle en behendige Wessel Klijnstra is een megatalent, maar kwam nog te kort tegen de fysiek sterkere spelers van trainer Marshall Pourier. Het gold ook voor Jeffrey Bakker en Sten Vos, niet de minste aanvallers. Zij konden af en toe nog wel wat teweegbrengen, maar het middenveld van SC Stadskanaal was niet goed genoeg en de kwaliteiten van Uuldriks waren te veel van het goede voor de Knoalsters die terug kunnen kijken op een mooi seizoen.

Hoogezand-SC Stadskanaal 6-1
Scoreverloop: 15. Slor 1-0 (strafschop), 35, Bakker 1-1, 47. Van Wijk 2-1, 55. Slor 3-1 (strafschop), 65. Uuldriks 4-1, 73. Van Son 5-1, 75. Uuldriks 6-1.
Scheidsrechter: Boekholt.
Toeschouwers: 350.

Hoogezand: Hoekstra; Fluks (87. Bjorn Wollinga), Van Wijk (76. Bodewes), Thoma en Junior Vos; Bloeming,  Sebastiaan Wollinga en Ozcelik (78. Krebs); Van Son, Slor en Uuldriks.
SC Stadskanaal: Royce Geerlings; Erik Kok, Van der Woude, Tolner en Pals; Thom Bos, Rotman (76. Romney) en Boerhof; Sten Vos, Bakker en Klijnstra (65. Valk). 

Haselünner SV weer terug in de Möbel Wilken Kreisliga

Afgelopen zondag was Haselünner SV in Rhede al met 2-1 te sterk voor SuS Rhede. Een late goal van Tim Widder van de thuisploeg was een heel belangrijke zodat de grensdorpbewoners nog een kans hadden tegen de ploeg uit Haselünne, de ploeg die vier jaar geleden wegens financiële problemen werd teruggezet naar de Möbel Wilken Kreisliga. De formatie speelde de jaren ervoor steeds in de top van de Bezirksliga en met ‘een paar centen’ lukte het bijna de Landesliga te halen. Dat zat er dus niet in en na de terugzetting ging het nóg slechter met de club: degradatie naar de 1. Kreisklasse. Daar werd nooit uit ontsnapt. Tot te dag van gisteren toen de blauw-witten met 4-2 van SuS Rhede wonnen.

En dus zijn ze terug op het hoogste niveau in het Emsland, de mannen van de jonge trainer Kevin Landgraf. Hij is naast trainer regisseur op het middenveld en zorgde er gisteravond voor dat zijn ploeg de slag op het middenveld steeds won. Tot aan de rust was dat zo met een aardig aantal kansen voor de thuisploeg die op een bijveld speelde, omdat er pas laat aan de drukbezochte wedstrijd werd begonnen. Het deerde de gastheren niet, want al na zes minuten stond het 1-0 door een treffer van Johannes Strotman. Daarna werd lange tijd niet gescoord, maar hadden de mannen van Landgraf er met gemak twee bij kunnen en moeten maken. SuS Rhede kwam nauwelijks in het stuk voor en zou er nog twee moeten maken om er ten minste nog een verlenging uit te kunnen halen.

Pas na rust leek het voor de gasten goed te komen. De zwart-witten begonnen sterk, verschaften zich kansen en kwamen terecht op gelijkte hoogte door Denis Maier die doelman Tobias Lübken knap passeerde. Hij werd vrijgespeeld en maakte een mooie beweging en dus had SuS Rhede nog maar één goal nodig. 64 minuten waren er gespeeld en het kon dus nog. De spelers spraken elkaar moed in door te zeggen dat er nog een half uur was te spelen, maar acht minuten later stond het ineens 3-1 en zag het er voor de bezoekers ineens een stuk minder rooskleurig uit: notabene de man die dit seizoen aan de lopende band scoorde, Viktor Dak, was de maker van wat de beslissende treffer leek. SuS Rhede miste net ervoor een grote kans en schakelde niet goed om als in te veel mensen voor de bal en Dak die precies goed stond, leep als hij is.

Daarna duurde het even tot er weer werd gescoord. SuS Rhede bleef beter, kreeg kansen, maar zag de 3-1 vier minuten voor tijd vallen en daarmee de degradatie aan komen. Said Kheder maakte toen de treffer. Ook hij is een man die veel scoorde en daarmee wordt meteen aangegeven waar de kracht van Haselünner SV ligt: in de voorhoede. Ze staan er als ze er moeten staan. De blessuretijd ging vervolgens in en de net ingevallen Helmut Hinrichs scoorde zomaar de 3-2 en omdat de thuisploeg veel tijd had gerekt en er een aantal blessurebehandelingen waren kwam er nog wel wat tijd bij en dus gaf SuS Rhede niet op. Het was echt alles of niets. Het werd niets: in de zevende minuut van de blessuretijd werd de wedstrijd door Johannes Strotman beslist. Hij scoorde vanaf de stip nadat Yannick Läken een overtreding maakte en toen zijn tweede gele kaart van de wedstrijd kreeg. De thuisploeg had er zelfs vijf kunnen maken: er werd namelijk een strafschop door invaller Safwan Haji Hussein gemist. Maar voor Sus Rhede was de 4-2 al erg genoeg. Zij mogen het komend seizoen een klasse lager proberen.

Haselünner SV-Sus Rhede 4-2
Scoreverloop: 6. Strotman 1-0, 64. Denis Maier 1-1, 72. Dak 2-1, 86. Kheder 3-1, 90. Hinrichs 3-2, 90. Strotman 4-2 (strafschop).
Scheidsrechter: Schwalm.
Toeschouwers: 500.

Haselünner SV: Lübken; Feldhaus (46. Treise), Töller en Schulte; Lake en Ritter; Landgraf en Tosun (65. Armando); Strotmann en Schiavano (84. Haji); Dak (70. Kheder).
SuS Rhede: Langanke; Yannick Läken, Santen, Marsman en Wiemker; Schipmann, Schlömer (82. Hinrichs), Widder en Markgraf (39. Florian Läken); Harders (46. Husmann) en Denis Maier.