Bekervoetbal houdt vaak veel sensatie in en dat was afgelopen avond in een der Friesche Elfsteden, Dokkum, ook het geval. Tegenstander Dalen had zich al rijk gerekend met de volgende ronde, want dacht er na een 3-1 voorsprong bij rust al te zijn. Onder het mom 'we wisselen vier keer' en 'we spelen het rustig uit' betraden de rood-witten in de tweede helft het veld in windering Dokkum, maar dat moet je tegen Friezen nooit doen, want dan ga je eraan. Het deed wat denken aan de WK-finale van 1974 toen Nederland na een vroege 1-0 dacht dat ze er wel zouden zijn, maar toen kwamen Breitner en Müller en wonnen de Duitsers. In Dokkum werd het van 1-3 zelfs 6-2 en dat is Fries voetbal pur sang.
Typisch Fries
Ik herinner me het nog van de vele wedstrijden die ik met mijn club 'Nieuw Buinen' in Friesland meemaakte. Voetballend veel beter, maar niet altijd de overwinning en zelfs nederlagen tegen 'De Readsjes' uit Zwaagwesteinde, de harde Liwwadders van FVC en de altijd sterke Bergumers met de man die altijd scoorde: Klaas de Boer. Als jonge twintiger dacht ik 'hoe kan dat'?, want 'we zijn toch veel beter' en 'wij worden toch kampioen?' Het liep vaak anders omdat Friezen nooit opgeven en uit verloren positie toch kunnen winnen.
Dat was toen ook al zo in Zwaagwesteinde dus. Nu zoek je je het lazerus als je die plaats wilt vinden, maar in De Westereen tref je het sportpark. 'Foar' en 'tsjin' stond er op een scorebord dat met een soort stok werd bediend. Het had iets.
Dalen naar 3-1 voorsprong
Dat was er niet in Dokkum, want electronisch zoals ze dat in Dalen ook hebben. Binnenkort zelfs een fonkelnieuw led-scorebord met alle sponsorgemakken van dien. Dalen-speler Tijmen Venhorst heeft daar een rol in, maar in de wedstrijd tegen Be Quick Dokkum kreeg hij vooral na rust geen centimeter ruimte meer en was het de thuisploeg die vol gas gaf, veel duels won, strijd leverde en nog mooie goals maakte ook. En dat het uiteindelijk 6-3 werd is iets dat nooit mocht gebeuren. Dalen kreeg er in de tweede helft vijf om de oren en zelfs vier in de laatste achttien minuten.
Dat kan en mag niet, zeker niet als je met 3-1 voor staat. Het gebeurde en het verschil na rust was daar: Dalen dacht te gemakkelijk, Be Quick Dokkum kwam geweldig uit de kleedkamer en scoorde rap de aansluitingstreffer door Robin de Jong die na de 1-0 door Danny Post na een kwartier spelen zag dat Dalen door Ruben Sinnema op gelijke hoogte kwam, zijn team de 2-1 had moeten maken, maar nog voor de warme thee Jelle Nikkels en later Venhorst vanaf de stip zagen scoren. Toen zat er al meer in, want Dalen speelde niet heel goed, de gastheren waren link vanuit de omschakeling, maar maakte te veel fouten waardoor de achterstand ontstond en Dalen was voetballend iets handiger.
Broekster Boys?
Maar dan die tweede helft. Eerst dus De Jong die de 2-3 maakte en daarna een dik kwartier aandringen van Be Quick Dokkum dat op het keurig net sportpark allang de 3-3 had moeten maken. In de 72ste minuut scoorde De Jong nog eens, maakte Rudolf Banga een juweel van een goal en schoten Gregory Daraji en wederom Post het half dozijn vol. Een stunt omdat de ploeg uit Dokkum derdeklasser is en Dalen tweede? Nee hoor, wat de geel-blauwen horen niet op dit niveau thuis en spelen er een soort van per ongeluk. Volgens een fan komen ze wel terug en dat moet ook voor deze ploeg. Nog niet lang geleden kwam men zelfs in de eerste klasse uit. De accommodatie is er, het achterland ook, nu nog minder blessures en het komt helemaal goed. De laatste zestien in de beker is een feit en wie weet gaat Be Quick wel voor een echte sensatie door de kwartfinale te bereiken en treft het een grote tegenstander. Broekster Boys zou natuurlijk een geweldig affiche zijn, want een derby en een sterke tegenstander. Hoe dan ook zijn de Friezen door en is het voor Dalen over en uit.
