“Ongelooflijk hè”, sprak Roden-trainer Harry Zwiers
voor de wedstrijd. Hij doelde op het doorgaan van de wedstrijd op het
hoofdveld. Veel wedstrijden gingen er vanwege de hevige regenval niet door,
maar in Roden geven ze er niets om als Pluvius zich nadrukkelijk komt melden.
Ze wilden lekker in de Schwung van een goede serie blijven en als het even kon
de koppositie pakken. Dat lukte Roden dus en heel veel kon er niet van de
driepunter worden gezegd. De gasten uit Sneek begonnen overigens alleraardigst
aan het duel dat door slechts weinig mensen werd bezocht. De ploeg liet een
aantal aardige aanvallen zien die tot stand kwamen door goed positiespel en
dankbaar gebruik maken van het feit dat de Roder verdediging hen te veel ruimte
liet. Dat veranderde later toen Zwiers en de zijnen meer druk gingen zetten en ‘korter’
op de man gingen spelen. En dus kwamen de Friezen er niet echt meer aan te pas.
Ze voetbalden dan wel iets gemakkelijker dan de Drenten, maar dat mag niet
altijd naam hebben. Sterker: als je goed vanuit de organisatie speelt en een
topspits hebt in de persoon van Enrico Wardenier dan kun je de bal altijd kwijt
en vaak gebeurt er ook wel iets mee. Dat hád Wardenier op slag van rust
ook moeten doen toen hij voor open doel moest scoren. Hij raakte echter de lat.
Niets voor de man die meer dan honderdvijftig goals maakte in een decennium
amateurvoetbal op behoorlijk niveau. En dus bleef het bij 0-0 tot aan de thee.
Daarna verging het Roden stukken beter. Wardenier net zo
en hij haalde zijn gram. In de 55ste minuut was de spits er als de
kippen bij toen hij de diepte werd ingestuurd. Nummer 6 geeft het shirt van
Wardenier aan en dus dacht LSC 1890 vast dat hij een controleur op het
middenveld was en lieten ze hem maar lopen. Dat hadden ze beter niet kunnen
doen, want de lepe spits wist uiteraard raad met de geboden ruimte. 1-0
derhalve en daarna was het een fase waarin Roden een tijdje de betere ploeg
bleef. De bezoekers bleven voetballen, maar werden niet echt gevaarlijk. Roden
wél
en negen minuten voor tijd maakte Rodens topscorer Enrico Wardenier zijn tweede
van de dag. Uit een onmogelijke hoek. Hij zou de bal voorgeven op teamgenoot
Robin van der Tuin, zo dachten velen, maar doelman Jesse van Sermondt van LSC
1890 had het nakijken en zag de bui al hangen. Net na een fase waarin zijn
ploeg steeds dichter bij het doel van Klaas Kleiker van Roden kwam.
Er volgde nog wel een slotoffensief van Friese makelij,
maar ook dat mocht geen naam hebben. Een paar kleine mogelijkheden, maar
Kleiker kon een clean sheet bijschrijven en belangrijker nog voor Roden, de
koppositie was een feit. En dat hebben ze geweten. In de kantine was het na
afloop erg gezellig met muziek en ander vertier. Met Glühwein en andere
versnaperingen was het er nog lang goed toeven. Wat moet dat wel niet worden
als Roden later dit seizoen de titel pakt? Dat is nog ver weg en dat weet
trainer Harry Zwiers van Roden ook. Hij genoot evenwel van het feit dat zijn
ploeg winterkampioen is. Al is dat slechts officieus.
Roden-LSC 1890 2-0
Scoreverloop: 55. Enrico Wardenier 1-0, 81. Enrico Wardenier 2-0.
Toeschouwers: 100.
Scheidsrechter: Tanja.
Roden:
Kleiker; Idema, Bousema (79. Brouwer), Michel Wardenier en Van Dijk; Van
Santen, Guido Bos en Van der Laan (85. Smit); Ter Arkel, Enrico Wardenier en
Van der Tuin.
LSC 1890: Van
Sermondt; Vallinga (82. Reinsma), Cnossen, De Boer en Van der Zee; Boorsma, Bok
en Lars Bos (66. Landstra); Zijda; Daniëls en Da Silva.
