Adieu Guus, Erik En Gibril

Er komt een tijd van komen en een tijd van gaan. Een tijd van gaan is inmiddels aangebroken voor een drietal voetballers met een erg imposante loopbaan: Guus de Vries, Erik Eleveld en Gibril Sankoh. Twee ervan speelden lange tijd in het betaald voetbal, namelijk De Vries en Sankoh, terwijl Eleveld jarenlang op erg hoog amateurniveau speelde en zich bij enkele BVO’s bij de betere spelers kon scharen en vervolgens prachtige tijden bij onder meer WKE en ACV mee te maken. Gisteravond nam het drietal afscheid in Assen, op het veld van ACV, de club waar de spelers hun loopbaan afsloten. Onder het toeziend oog van ongeveer driehonderd toeschouwers speelden ze tegen spelers waarmee ze hebben gevoetbald en tegen hebben gespeeld. Veel bekende namen van weleer waren op het mooie Catawiki Sportpark te bewonderen.

De emoties kwamen ongetwijfeld vast later, want zowel Guus de Vries, Erik Eleveld en Gibril Sankoh lieten geen tranen op de momenten waarop ze in het zonnetje werden gezet. Voordat de wedstrijd begon werden alle spelers stuk voor stuk door de speaker voorgesteld en mochten ze een stapje naar voren doen zodat het publiek ze kon herkennen. Daarna werd een foto van het blauwe team (ACV anno nu gecombineerd met enkele uitgenodigde spelers) gemaakt, daarna van het witte met daarin spelers van onder meer FC Groningen en Veendam van weleer, maar ook spelers van WKE. Later werd van beide teams een teamfoto gemaakt zodat die voor later in de plakboeken van de families De Vries, Eleveld en Sankoh kan.

En daarna ging het los: twee keer een half uur met een pauze tussendoor. Het was een leuk potje voetbal dat zeker niet de boeken in zal gaan als ‘o dat zomeravondpotje’. Welnee, er werd echt fanatiek gepeeld en de spelers die al jaren niet meer voetballen deden het best goed. Het gold ook voor de spelers die het voorbije seizoen nog elke week speelden. Mooi om te zien hoe Hugo Alves Velama spelers vrijzette, Sankoh een spits uitschakelde, Bas Hooiveld met al zijn routine als in zijn beste dagen met zijn overzicht de wedstrijd kon lezen, Erik Eleveld er weer eens een ‘schaar’ uitgooide, Guus de Vries op zijn welbekende manier verdedigde en menig tegenstander in de luren legde en doelman Bas Roorda als in zijn beste dagen de ballen tegenhield. Ja, het was genieten al viel de publieke belangstelling tegen. Echte Veendam-supporters van weleer klaagden al over het feit dat er te weinig Veendammers waren. ‘Guus de Vries is een Veendammer’ werd gehoord, maar voor hem kwamen nog geen drie handen vol aan geel-zwarten. De familie van Guus de Vries was gewoon uit Smilde komen opdagen en ook de Eleveldjes waren er. De Vries en Eleveld blijven immers een hechte band houden. Ze komen uit dezelfde streek en zijn nog familie ook. Gibril Sankoh kwam als jonge vluchteling van Sierra Leone naar Nederland en is al jaren een van ons: een fijne vent in de omgang en een speler die jarenlang goed presteerde bij onder meer FC Groningen. Hij speelde ook nog eens drie interlands voor zijn geboorteland.

Bij ACV speelde het drietal de laatste jaren met veel plezier en inzet en werd helaas voor hen het afgelopen seizoen dan wel geen promotie naar de derde divisie bewerkstelligd, tóch hebben ze er een paar mooie jaren meegemaakt en kregen ze na afloop van de wedstrijd allen een symbolisch aandenken van Kevin Mooibroek die nog samen met De Vries en Eleveld voetbalde. Zo kreeg de Vries een gouden kapstok, Eleveld een gouden schaar en Sankoh een pak stroopwafels. Ze konden er allen om lachen en na het maken van foto’s en nog even napraten was het toch echt adieu Guus, Erik en Gibril.

En dan was er nog de wedstrijd: het blauwe team won met 4-3 van de witten. Erwin Buurmeijer scoorde twee keer voor het blauwe team, terwijl Pascal Huser en Danny Buijs het kwartet goals completeerden. Voor het witte team troffen Sander van Gessel, Erik Eleveld vanaf de stip en Arjen Hagenauw doel. Bij rust was het 1-1.