VKW kan met recht dé sensatie van het voorbije
seizoen worden genoemd: van de tweede klasse naar een topklassering in de
eerste klasse en dan ook nog eens op de drempel van de hoofdklasse en dat met
eigen jeugd. Er zijn niet veel ploegen die dát voor elkaar kunnen krijgen.
Het is Westerbork ten voeten uit: een hechte gemeenschap en een voetbalclub
waar iedereen elkaar kent. Ze gingen dan ook en masse mee: twee bussen van
Drenthe naar Flevoland om daar ruim op tijd te zijn zodat er nog even van
tevoren van het intrainen van de matadoren kon worden genoten. Het was een wereld van verschil: VKW en Leonidas en de supportersschare die ze meebrachten. Een commissielid van de Rotterdammers: “We hebben maar tien supporters meegenomen. Dat is heel anders bij ploegen uit de grote stad. Westerbork heeft gewoon twee bussen vol.” Hij vond het mooi om te zien en mee te maken en zei net als velen uit Rotterdam en Lelystad ‘Westerbork’ tegen VKW. Een kleine club inderdaad, maar wat een prestatie om tegen ‘de vierde club van Rotterdam’ zó voor de dag te komen.
VKW hield tot de voorlaatste minuut stand in een wedstrijd waarin de ploeg echt alles gaf. Ze werden de hele tijd door het fanatieke publiek gesteund. Geen minuut waren ze stil en het sleepte de blauwhemden er bijna door. Het weerhield hen er niet van zeer gegroepeerd, geconcentreerd en goed vanuit de organisatie te spelen. Echt alles ging goed tot die ene goal. Toen werd even niet goed verdedigd, maar er was ook niet te knipogen tegen de snelle en behendige Rotterdammers waarvan menigeen een verleden bij een betaald voetbalclub uit Rotterdam heeft.
Dubbele rugdekking, kort dekken, goed storen en de ballen
maar wegroeien in de hoop een van de voorwaartsen te bereiken was wat
aanvankelijk gold en de opdracht van trainer Bas Nibbelke van VKW leek.
Logisch, want het begin van Leonidas was indrukwekkend: hoog tempo en de kans
meteen te scoren. Na twintig minuten kwam VKW voor het eerst echt voor het doel
nadat al een vrije trap was gemist. Frits Nijstad schoot net over en daarna
kwamen de Westerborkers beter in het stuk voor. Duidelijk was dat zo gauw de
achterhoede van de Rotterdammers onder druk kwam te staan dat er wat te halen
viel. Dat deed VKW goed. Zelfs zonder topscorer Anjo Willems die een avondje
Phil Collins meemaakte. Hij had het concert al gepland en week niet van zijn
plan af. Zonder hem ging het niet slecht, maar was het de vraag of VKW de
stormdrang van de gasten, want dat waren de spelers van Leonidas officieel,
konden weerstaan. Na rust was dat lange tijd het geval al had rechtsback Robert Gerding van VKW zich onsterfelijk kunnen maken door een grote kans te missen. Zijdelings ging zijn inzet naast, maar wat had het voor de Drenten mooi kunnen zijn. Het publiek zag het al helemaal zitten, maar ondanks het feit dat het 0-0 bleef volhardden ze in het steunen van hun ploeg. Dat deden ze ook na het spervuur aan aanvallen dat erna van de kant van Leonidas kwam. Vooral via de rechterkant. Thijs Uineken had zijn handen vol aan de aanvallers van de Rotterdammers, maar kreeg veel steun van Lars Andresen. Het was een kwestie van tegenhouden en af en toe er proberen uit te komen. Soms lukte dat, maar het was vooral Leonidas dat aanspraak maakte op een goal. Die kwam pas heel lat nadat zowel Uineken en Andresen in de luren werden gelegd door Ibrahim el Morabit die teamgenoot Oussama Yekhlef de 0-1 zagen maken. Daarna bleef VKW gewoon gaan om toch nog de gelijkmaker te scoren. Helaas voor hen zat dat er niet in, maar wat heeft de ploeg zich kranig geweerd.
VKW-Leonidas 0-1 Scoreverloop: 89. Yekhlef 0-1.
Toeschouwers: 400.
Scheidsrechter: Te Hennepe.
VKW: Mulder; Gerding, Veen, Andresen en Uineken; Tim Baardink (90.
De Jong), Wouter Baardink, Kanon (65. Vermeulen) en Oosterhof; Nijland en
Nijstad (81. Hutter).
Leonidas: Almeida; Kloppert, De Brito, Ayhan en Vierira; Westdijk,
Ajghouf en El Hank; El Morabit (90. Seugueb), Yekhlef en El Harti (39.
Yildizturan). 
