Heel veel mensen waren er gisteravond geen getuige van, maar net genoeg om te laten merken dat VfL Emslage wel degelijk een plekje op de voetbalkaart waard is. 1-1 tegen Blau-Weiß Papenburg is namelijk een prima resultaat en de inwoners van het kleine dorpje Groß-Fullen waren er dan ook maar wat blij mee, al was het maar een oefenwedstrijd. Maar eigenlijk zouden de inwoners van Rühle, Klein Fullen en Versen dat ook moeten zijn. Immers, VfL Emslage ontstond in 1971 door een fusie van vier clubs uit deze plaatsen.
Het doel was een representatieve club te doen ontstaan. En die kwam er. Jarenlang speelde de club in de Kreisliga, maar inmiddels is de weg omhoog ingeslagen en probeert het vlaggenschip het in de Bezirksliga. In het coronaseizoen speelde de club er acht wedstrijden en ging het nog niet al te best: voorlaatste en mogelijk degradatie, maar daar komt niemand meer achter. Dit seizoen geldt: erin blijven en hoe maakt niet uit.
Wie de performance tegen Blau-Weiß Papenburg zag kan niet aan de
indruk zijn ontkomen dat het verschil tussen een Landesligist en een club in de
Bezirksliga enorm is. Tot aan de spreekwoordelijke thee had het al 0-4 of 0-4
kunnen staan, maar de bezoekers waren te slordig in de eindpass en te gehaast. Dat
ze baalden zegt wel iets over het feit dat ze niet zomaar iets deden en dit een
veredelde training was. Een feit is ook dat tot aan de rust gewoon niet
gescoord werd en daarmee deden de Papenburgers zichzelf veel te kort. VfL
Emslage was er heel blij mee en nam ook alle tijd als er een doeltrap of vrije
trap moest worden genomen. Gelijk hadden ze, want niet verliezen zou een
stuntje zijn en winnen een stunt.
Maar alles leek erop dat de gasten het in het tweede bedrijf wel even recht zouden trekken. De voorsprong volgde ook gauw. Een fijne steekpass op Malte Fokken was genoeg om de ervaren Emslage-goalie Tim Beerling te passeren. Beerling zou geen stem meer over moeten hebben na alles wat hij tijdens het duel zei en riep. Hij zette alles goed neer en coachte de verdediging. Toen linkervleugelverdediger Patrick Grote zijn man bijna had riep Beerling dat hij niet zou moeten vallen en dat deed hij dan ook niet en Grote redde zich. Zo deden dat meer in de achterste linie: heel dicht op de man, knijpen, goed het lichaam gebruiken en vooral proberen zolang mogelijk stand te houden.
Dat deed ook mandekker Phillip Hermes die foutloos speelde
en de spitsen van de Landesligist nauwelijks kansen bood. Hij scoorde uit een
corner ook nog de 1-1 en was dus erg belangrijk voor de ploeg. De 31-jarige
verdediger won daarna elk duel en groeide en groeide en het team van Blau-Weiß
Papenburg dat na rust een stuk minder goed was dan tot aan de rust had er alle
moeite mee. VfL Emslage had later zelfs de 2-1 kunnen maken, maar dat konden de
Papenburgers ook. Ze deden het niet, maar deden zichzelf wel te kort. Maar
daarmee wordt de fusieclub eigenlijk weer te kort gedaan, want als je heel goed
verdedigt, alles geeft en je streed alsof je de finale van het EK speelde dan
verdien je een gelijkspel. Hulde voor VfL Emslage dus.
Scheidsrechter: Buhs (Vfl Emslage).
Toeschouwers: 40
