Het is het verhaal van een dorpsclubje dat geschiedenis kan schrijven: iets meer dan twaalfhonderd inwoners en op de drempel van de tweede klasse, dat geldt voor vv Reutum in Twente. Ergens Tussen Ootmarsum en Tubbergen gelegen en wie dat niet kent? Rechts van Almelo. De club dendert maar door en moet zondag alleen nog ‘even’ wilskracht tonen en winnen van Avanti Wilskracht uit Enschede, ook uit Twente dus. Wie dat duel wint is volgend seizoen tweedeklasser.
Afgelopen woensdag won de ploeg op eigen veld van een tweedeklasser, namelijk Wijhe’92. Een puike prestatie: 5-1 liegt er immers niet om en het moet al raar lopen wil de ploeg de sprong niet maken. Zóveel kwaliteit voorin. Sam Holsink bijvoorbeeld: jong, snel, sterk en een enorm Torinstinct. Dertig maakte ie er in dit seizoen. En ja, dat er dan clubs op de loer liggen is niet zo gek. En dus is de kans groot dat dit soort spelers snel vertrekt. Stevo, Quick’20, HSC’21? Zeg het maar. Hoe dan ook zal Holsink het eerst wel even in de tweede klasse willen proberen. En waarom ook niet? Nog nooit lukte de club uit ‘zijn Reutum’ dat. Woensdag schoot de spits er weer twee in. Net als Stijn Slaghekke. Er was geen houden aan voor de verdediging van de bezoekers uit het dorp aan de IJssel. Voor de thee was dat al zo: een aanvallend Reutum en Wijhe’92 dat er af en toe uitkwam. Halfweg koers stond het echter nog 0-0.
Na rust ging het hard: twee goals aan het begin van die speelhelft en daarna de tegentreffer. Eerst de goal van Stijn Slaghekke, daarna Sam Holsink. Holsink had een grote rol in al die goals en ook in de latere penalty die door Slaghekke om zeep werd geholpen. Een half dozijn goals zat er dus in, maar het bleef bij een kwintet. Uiteraard schoten Holsink en Slaghekke dat vol en hielp Wout Mensink ook mee.
Komende zondag zullen ze voor een groot publiek de degens met Avanti Wilskracht gaan kruisen. Op neutraal terrein uiteraard, maar het vuurwerk ligt al klaar en de stembanden van de supporters zijn alvast gesmeerd. Als de club promoveert dan is het dubbel feest; een week later is in het dorp namelijk een feestweekend. En feest in Twente is echt geen ‘heanig an doon’.
