Be Quick 1887 Zaterdag plaatst zich voor laatste zestien in bekertoernooi

Het gaat het vlaggenschip van de zaterdagtak van Be Quick 1887 nog altijd voor de wind: koploper in Zaterdag 3C en een prominente rol in het bekertoernooi. De ploeg blijft maar winnen en kegelde in december jl. achtereenvolgens Groninger Boys Zaterdag en NEC Delfzijl uit de beker. Afgelopen zaterdag werd het Opeinder ONT met 3-1 verslagen en dus wist de Good Old zich voor de achtste finales te plaatsen. Tegenstander daarin is op 3 maart a.s. zondag hoofdklasser Hoogeveen, competitiegenoot van ‘Zondag 1’ van de bespelers van de Esserberg.

Het was er afgelopen zaterdag een gezellige drukte. Voor de imposante toegangspoort van het mooie stadion stond een bus met daarop Paulusma Reizen. Het was dus duidelijk: ONT had een hoop supporters meegenomen en zo was het ook. De Facebookpagina van de club kondigde het al aan en dus kon de koploper in de zaterdag derde klasse C de borst natmaken. Het was min of meer een waarschuwing van de gasten van de dag, maar niets wees erop dat die ploeg het de thuisploeg echt lastig kon maken al was het begin van de wedstrijd van de kant van de Friezen nog wel aardig. Met fanatiek spel en goed storen kwamen de technische voetballers van Be Quick 1887 Zaterdag 1 er niet aan toe. Het duurde een kwartiertje tot de motor van de formatie van trainer Robert van den Berg warm was gedraaid en er werd gescoord. Twee snel achter elkaar volgende treffers leverden een toch wel comfortabele 2-0 voorsprong op. Eerst rondde Bart Kranenborg een knappe aanval met succes af en later – na negentien minuten spelen – zorgde Tijmen Mennink voor een verdubbeling van de voorsprong. Tot aan de thee hadden Van den Berg en de zijnen er nog wel eentje mogen maken. Dat gebeurde niet en dus bleef het bij 2-0 en hield ONT enige hoop op een volgende bekerronde.

Dan zou het in het tweede bedrijf wél uit een ander vaatje moeten tappen. Ook na rust kwamen de Friezen er niet aan te pas. De ploeg wilde wel, maar legde het al tegen een collectief goede thuisploeg met een prima verdediging met de ervaren Thomas Mak en het talent Bart Nanninga. De ploeg kan heel snel de voorwaartsen in stelling brengen om vervolgens gevaarlijk te worden. Gino Fokkens en Tijmen Mennink waren bij vlagen dan ook gevaarlijk. Na rust viel dat geluk van de gasten mee, want de gastheren hanteerden een te laag tempo zodat het lang 2-0 bleef. Ook in de tweede helft zat er meer in. Ondanks het te lage tempo had de Good Old zeker moeten scoren, maar was het Janco van der Veen die tien minuten voor tijd iets terug deed. Daarna was er voor ONT nog wat mogelijk, maar zorgde Sebastiaan Meijwaard ervoor dat hij niet nóg een tegentreffer moest incasseren. Emilou Cordasev zorgde er met een late treffer voor dat ‘ZatUno’ de volgende bekerronde bereikte.

Be Quick 1887 Zaterdag-ONT 3-1

Scoreverloop: 15. Kranenborg 1-0, 19. Mennink 1-1, 80. Janco van der Veen 2-1, 89. Cordasev
3-1.

Scheidsrechter: Jansen (Grolloo)

Toeschouwers: 125.

Be Quick 1887 Zaterdag 1: Meijwaard; Kranenborg, Mak, Nanninga en Betzema; Noordmans, Warmels en Van Veen; Fokkens; Van de Bergs (56. Cordasev) en Mennink (68. Douwstra)

ONT: Hidde Ament; Jesper Landman (77. Jeltema), Wijma, Van der Wiel en Douwsma; Veenstra, Knippels, Janco van der Veen en Bakker; Weisser (73. Thomas Landman) en Smits.

Effectief Bellingwolde maatje te groot voor Heiligerlee

Afgelopen dinsdagavond stond er op het tweede veld van Bellingwolde een oefenwedstrijd op het programma. Bellingwolde was die avond gastheer voor het duel tegen streekgenoot Heiligerlee. Westerwolde tegen Oldambt en dus best nog wat toeschouwers. De parkeerplaats van het knusse sportpark stond zo goed als vol en het publiek kreeg nog waar voor zijn bezoek ook: zeven goals waarvan vijf voor de thuisploeg en twee voor de Kloosterholtjers.

Op die uitslag valt eigenlijk niets af te dingen, want de gastheren waren de betere van de twee. Geen schande, want de roodhemden spelen in de derde klasse en Heiligerlee is vierdeklasser. Bellingwolde knokt heel hard voor lijfsbehoud en Heiligerlee doet nog altijd mee voor een hoge klassering en kans op promotie naar de derde klasse. Bellingwolde toonde zich vooral effectief: een gevolg van de nieuwe speelwijze van de formatie die sinds kort door Edwin Drenth wordt getraind. De inwoner van Valthermond verdiende in het verleden zijn sporen als veel scorende aanvaller. Dat deed hij op behoorlijk niveau bij onder meer Nieuw-Buinen en Valthermond. Drenths ploeg speelde goed vanuit de organisatie en hield het heft steeds in handen: achterin steeds genoeg spelers om een eventueel gevaar van de gasten af te stoppen en voorin genoeg kwaliteit om een goal te maken. Geen risico’s nemen en op de juiste momenten toeslaan was een goed middel om Heiligerlee te kloppen. Dat bleek wel. Trainer Jules Blaauw van de bezoekers moest met een gehavend team spelen: geen topscorer Gert Reininga bijvoorbeeld. Blaauw wilde vooral testen en zette aanvaller Dylan van der Heiden in de achterhoede. “Achteraf bleek dat zij gewoon beter waren. Ik wilde testen, maar er waren te veel wijzigingen op belangrijke plekken en dan krijg je onderling gezeur wat het spel niet ten goede komt”, sprak de oefenmeester die de thuisploeg voor rust op een 2-0 voorsprong zag komen. Kevin Rosevink en Alwin Prusen scoorden voor Bellingwolde.

In de tweede helft zag het publiek ineens een heel ander Heiligerlee dat vol gas gaf nadat de gastheren enkele wissels hadden toegepast en even niet bij de les waren. Bas Snoek maakte vrij vlot de aansluitingstreffer door van afstand raak te schieten. Amper vijf minuten later stond het zowaar 2-2 toen Dylan van der Heiden vanaf de stip raakschoot. En dus kon het weer alle kanten op. Heiligerlee bleef nog even meedoen, maar zakte daarna door het ijs. De ploeg maakte een aantal kapitale persoonlijke fouten en ging dus de bietenbrug op. Mike Wind, Koen van der Laan en Alwin Prusen zorgden voor de resterende Bellingwolder goals. “We misten Melvin Ubels, maar vijf keer scoren is prima. Het vertrouwen moet terugkomen. Dan kan Bellingwolde zich handhaven”, zei Edwin Drenth na afloop. Hij was redelijk tevreden over de verrichtingen van zijn ploeg. “We maakten aardig wat fouten, maar zonder het maken van fouten kun je niet leren”, zei Jules Blaauw.

Bellingwolde-Heiligerlee 5-2

Scoreverloop: 5. Rosevink 1-0, 35. Prusen 2-0, 48. Snoek 2-1, 53. Van der Heiden 2-2 (strafschop), 63. Wind 3-2, 82. Van der Laan 4-2, 87. Prusen 5-2.

Toeschouwers: 50.

Basis Bellingwolde: Klungel; Oost, De Jong, Tanis en Mulder; Korte, Bas Ubels, Van der Veen en Rosevink; Ras en Prusen.

Basis Heiligerlee: Scholtens; Draaijer, Van der Heiden, Huizing en Drent; Snoek, Koning en Hoogstraten; Arjan Reininga; Weering en Boer.

Bij Onstwedder Boys zit de klad erin. SJS veel te sterk in Kanaalstreekderby

Er kwamen ondanks het slechte weer heel wat mensen op het duel in de zaterdag vierde klasse D tussen SJS en Onstwedder Boys af. Normaal gesproken weten een man of 75 de weg naar het sportpark aan de Julianastraat in Stadskanaal te vinden, gisteren waren er ongeveer drie keer zoveel. De reden? Onstwedder Boys kwam op bezoek. De gemeentegenoot van de nummer twee in de stand heeft het erg moeilijk en kan al wedstrijden op rij niet meer winnen. Tot overmaat van ramp stapte trainer Richard Streuding daags voor de wedstrijd ook nog op en werden de honneurs door Jan Huls waargenomen. In Stadskanaal verging het de gasten heel beroerd: SJS won met 5-1.

Daardoor heeft de ploeg zo goed als zeker de tweede periodetitel in de zak en is een ticket voor de nacompetitie voor promotie naar de derde klasse bijna binnen. Dat is ook het doel van SJS dat natuurlijk al jaren op een veel te laag niveau acteert. Wie de wedstrijd van gisteren zag moet tot de conclusie zijn gekomen dat er wel wat mogelijk is met dit team: er zit aardig wat voetbal in en de ploeg kan ook nog eens doseren. Al vroeg werden de blauwhemden trouwens in het zadel geholpen. Verdediger en rots in de branding, Ronald Zuidema, schoot de bal al na twee minuten tegen de touwen nadat een corner werd genomen. Daarna was het Zuidema die achterin met Frank Venema heerste. De bezoekers kwamen er geen moment aan te pas en SJS kon simpel de fouten afwachten en er af en toe een versnelling uitgooien om op jacht te gaan naar de 2-0. Die kwam van de voet van Rick Breedveld die de boel op het middenveld goed onder controle had. Op slag van rust werd het zelfs 3-0 door spelmaker Kay Rijkens.

In de rust was er volop tevredenheid aan de kant van SJS. Logisch, want de thuisploeg had geen kind aan de gasten die niet zo heel veel kunnen worden verweten. De ploeg is immers bouwende aan een team bestaande uit veel jeugdspelers die aansloten en moesten lange tijd ervaren krachten missen. Met de week zakt de formatie en dus dreigt zelfs nacompetitie om zich in de vierde klasse te handhaven. Zover willen de Boys het niet laten komen en zal het allemaal wel goedkomen. Willen de bespelers van De Boskamp nog iets dan moeten ze echt uit een ander vaatje tappen, want de vertoning tegen SJS was niet goed. Toch verging het de Onstwedders na rust wat beter. Hierbij moet gezegd dat de Stadskanaalsters enige tijd te gemakkelijk dachten en de bezoekers op konden rukken en kansen kregen. Dat de jonge Sem Nieuwenhuis, toch een aardige voetballer, de 3-1 maakte door keihard raak te schieten was op grond van de beginfase van de tweede helft nog verdiend ook. De Boys geloofden er toen even in en hadden zowaar de aansluitingstreffer kunnen maken, maar verzaakten. De ingevallen Jasper Nomden maakte tien minuten voor tijd een einde aan de Onstwedder illusies door een hard schot achter doelman Rein Koudstaal te doen belanden. Even later schoot Tim Timmer het kwintet SJS-treffers vol.

SJS-Onstwedder Boys 5-1

Scoreverloop: 2. Zuidema 1-0, 23. Rick Breedveld 2-0, 45. Rijkens 3-0, 60. Sem Nieuwenhuis 3-1, 80. Nomden 4-1, 82. Timmer 5-1.

Scheidsrechter: Reinders.

Toeschouwers: 225.

SJS: De Jonge; Rossing, Zuidema en Venema; Kornelius (46. Nomden), Timmer, Hommes, Rijkens en Breedveld; De Koe (70. Panneman) en Springer (75. Sieders).

Onstwedder Boys: Koudstaal; Wagenaar, Nanne Huiges, Bijl en Luc Nieuwenhuis; De Wijk, Visser en Meems; Sem Nieuwenhuis en Wilzing; Scheper.

Mamio walst over Middelstum heen

Gistermiddag was het echt even David tegen Goliath op het stad-Groninger sportpark De Parrel. De koploper in de zaterdag vierde klasse C, Mamio, nam het op tegen laagvlieger Middelstum. Al binnen een kwartier stond het 2-0 voor de Stadjers en na een helft voetballen was de wedstrijd al lang en breed beslist. Uiteindelijk werd het 6-1 voor de voor velen aanstaande kampioen.

Mamio heeft op zich best een ‘oude’ ploeg met dikke dertigers, maar wel een team met veel rasvoetballers: Earl Perre en Angelo Florencia bijvoorbeeld. Beide heren waren constant een plaag voor de defensie van de bezoekers die dus al heel rap het nakijken hadden. Amper een kwartier was er gespeeld toen eerst Maurice Paijama en later Earl Perre de 1-0 en 2-0 hadden gemaakt. Tot dat moment konden de gasten nog aardig mee, maar daarna was het snel gebeurd. “We missen een leider en ervaring”, zo oordeelde elftalleider Bart Poortinga van de Middelstumers. Hij relativeerde en zei eveneens dat zijn spelers te veel ontzag voor de thuisploeg hadden. “We moesten veel compacter spelen en hen harder aanpakken, maar dat kwam er niet van.” Sterker: Mamio tikte Middelstum soms van het kastje naar de muur en vergat de trekker vaker over te halen en vervolgens te scoren. Tot aan de thee werd dan nog wel twee keer gescoord, maar dat was slechts een magere weerspiegeling van het tentoongestelde. Angelo Florencia scoorde de derde en na hem schoot Perre het kwartet treffers vol.

Daarmee was elftalleider en clubman Bennie Berghuis van Mamio uiteraard zeer tevreden. Hij verklaarde de goede prestaties van zijn team door te stellen dat er meer evenwicht is. Hij heeft zeker een punt. “Twee Duitsers erbij en nog een Spanjaard. Zo ben ik met deze club bezig, de club waar ik al een jaar of tien leider ben. Dat doe ik erg graag en ik ben ook bezig met het regelen van goede spelers voor het eerste. De Duitsers zorgen vooral voor veel evenwicht en dat is belangrijk.” Op het middenveld zorgden zij ervoor dat de bezoekers er maar niet doorkwamen en af en toe strooiden ze nog met een mooie pass ook om de creatieve voorwaartsen in stelling te brengen. Het duo Florencia-Perre was een genot om te zien. Altijd een garantie voor goals en spektakel. Het mag overigens een wonder worden genoemd dat Mamio er in totaal maar zes inschoot, want ‘dubbele cijfers’ hadden eigenlijk gemoeten. Earl Perre en invaller Luciano zorgden na rust voor de Mamio-treffers. Xander Anema redde daarvoor nog de eer voor Middelstum.

“Ik denk dat we het heel moeilijk om erin te blijven. Het gat is al aardig groot”, concludeerde Poortinga. Trainer Frank Konneman kon zich wel in die woorden vinden. En Mamio? Dat team moet volgens Poortinga de titel gaan pakken. Bennie Berghuis heeft er ook alle vertrouwen in en heeft wel zin in weer een jaar in de derde klasse. Het is Mamio eigen: het Volendam van de stad Groningen met dan weer derde en dan weer vierde klasse. Ze vinden het allemaal best leuk eigenlijk. Voetballen doen ze er voor hun plezier en bij Mamio spelen nog ‘echte voetballers’. Voetballers die echt kunnen voetballen en het op straat leerden. Dat is in alles terug te zien: het plezier vooral. Bij Middelstum is het bikkelen en knokken, maar daarvan liet de ploeg tegen de titelkandidaat te weinig zien. Het valt en staat met de jeugdige leeftijd van het team en dus een gebrek aan ervaring. Gelukkig voor Konneman en Poortinga zijn er nog een groot aantal wedstrijden te spelen.

Mamio-Middelstum 6-1

Scoreverloop: 13. Paijama 1-0, 15. Perre 2-0, 39. Florencia 3-0, 42. Perre 4-0, 73. Anema 4-1, 78. Perre 5-1, 86. Amelo 6-1.

Scheidsrechter: Heikens (Nieuwe Pekela).

Toeschouwers: 75.

TV Bunde had er zin in tegen streekgenoot Ems-Jemgum

De competitie begint voor TV Bunde over twee weken en dus was er nog een mooie kans een oefenwedstrijd te spelen. Na de zeperd (9-0) van een week geleden in de uitwedstrijd tegen SV Langen ging het gisteren beduidend beter toe Ems-Jemgum met maar liefst 11-0 werd verslagen. Het verschil in niveau is één klasse in het voordeel van de gastheren uit Bunde die op het tweede veld speelden. Een prima accommodatie waar toch zeker honderd man op afkwamen en dat op een kille, winderige vrijdagavond.

Het was een derby tussen twee ploegen waarvan de sportparken op dertien kilometer van elkaar liggen. De gasten hadden dus ook publiek meegenomen en zagen dat hun ploeg op zich helemaal niet slecht speelde. Dat klinkt heel gek, maar ze gaven alles, maar konden het hoge tempo van de titelkandidaat in de Bezirksliga 1 gewoon niet bijbenen. Heel rap werd al gescoord en dat bleef maar zo gaan. Tot aan de thee: zes treffers voor de grensdorpbewoners. Volker Wirtjes scoorde al binnen twee minuten waarna verdediger Thomas Girod vanaf de stip raakschoot. Tien minuten op de klok en voor Wirtjes, Eike-Tjark Schmidt, Joost Diepen en Hartwig Van-Leßen de eer om het halve dozijn vol te schieten. Stuk voor stuk fraaie goals en goed uitgespeeld. TV Bunde speelt als vanouds compact met die heel diepe spits Schmidt en dan de ervaren Wirtjes erachter. Opkomend is het middenveld heel aardig en achterin staat het als een huis met ervaren mannen als Girod en linksback Vladislav Bertram. Gisteren lag het tempo moordend hoog en was er veel beweging in de ploeg. De bezoekers konden er simpelweg niet tegen knipogen.

In de tweede helft ging het de bezoekers niet beter al bleven ze maar gaan en bleven ze knokken om maar die ene goal te maken. Al was het maar voor de eer. Ems-Jemgum is middenmoter in de Ostfrieslandliga en mag volgende week in competitieverband al aan de bak en mag het dan opnemen tegen FC Loquard. Aan de inzet ligt het niet, aan het krijgen van kansen nog wél, maar tegen het sterke TV Bunde is dat natuurlijk geen schande. Het publiek zei al dat het ‘maar’ een oefenwedstrijd is en men daarvan kan en moet leren. En dat hebben de gasten gedaan. De goals na rust van achtereenvolgens Silas Queder, Johann Lübbers, Keno Siemens en twee keer Sebastian Wendland waren niet te voorkomen en als TV Bunde echt wilde hadden ze er vijftien kunnen maken. Veel wisselingen, een lager tempo en minder dynamiek in het veld waren daar debet aan.

TV Bunde – Ems-Jemgum 11-0

Scoreverloop: 2. Wirtjes 1-0, 10. Girod 2-0 (strafschop), 17. Wirtjes 3-0, 23. Schmidt 4-0, 31. Diepen 5-0, 38. Van-Leßen 6-0,  50. Queder 7-0, 55. Lübbers 8-0, 62. Keno Siemens 9-0, 71. Wendland 10-0, 85. Wendland 11-0.

Toeschouwers: 100.

HOC leeft: ook het tweede doet het prima

Voetbal in Exloo en Odoorn leeft enorm. Dat bewijst fusieclub HOC elke week maar weer. De club die ontstond uit Hunso uit Exloo en Oring uit Odoorn begon in de zondag vijfde klasse en werkte zich vrij rap op tot derdeklasser. Notabene een vrij stabiele, want de formatie van trainer en oud-Idols-deelnemer Bas Nibbelke doet het naar behoren en kan maar zo nacompetitie voor promotie naar de tweede klasse halen al willen ze daar nog niets van weten. Gisteravond in Exloo ook niet. Daar werd het duel tussen het tweede van HOC en Dalen 3 gespeeld, een duel in de reserve derde klasse. Ook daarin is HOC geen figurant, want het tweede is daarin koploper en heeft Sander Zikken. Zijn ploeg won met 6-1 en blijft daardoor souverein koploper.

De naam is genoemd, die van Sander Zikken. Een fenomeen in Exloo en omgeving al blijft hij er bescheiden onder. Het siert de echte mens Sander Zikken die misschien wel ‘de gewoonste spits’ is die er op de velden rondloopt. Zikken is een goaltjesdief, werkt altijd hard, is een teamplayer, maar ook een publieksspeler en nooit te beroerd een praatje te maken. Hij groet tijdens de wedstrijd mensen van de pers, praat ermee als hij het veld heeft verlaten en plaatsmaakt voor andere, jonge spelers en blijft in zijn schoenen staan. Na afloop kun je een biertje met hem drinken, rookt hij zijn peukje en is hij vooral Sander Zikken. 34 wordt ie dit jaar, maar de spits is nog lang niet versleten. Dat bleek wel weer tijdens de wedstrijd tegen Dalen 3. “Die spelen we nu al omdat zij voor zondag maar acht man hebben. Ze vroegen ons of we nu al wilden spelen en wij doen dan niet moeilijk”, sprak de spits nadat hij twintig minuten voor tijd het veld verliet. Scheidsrechter van de dag en clubman André van der Laan floot het duel op heel eerlijke wijze en sprak na afloop de woorden “Zikken was moe of niet?” en “Zikken terecht gewisseld”. Van der Laan weet dondersgoed dat Sander Zikken de man is die dat niet was en werd gespaard. Het geeft de sfeer des te meer aan: Van der Laan is een echte Hunso-man van weleer, was er speler en trainer en doet nog altijd veel voor HOC. En dan nog keeper Martijn Gordt die er een Gerrie Mührentje uit gooide of een Simontje of een Richard Witschgetje. Kenners weten dat hier op een balletje hooghouden wordt gedoeld. Een opperbeste sfeer tussen eigenlijk iedereen. Veel publiek ook, ook tijdens het tweede op een kille donderdagavond en nog veel goals ook. Alles zit de club mee en dan komt er over enige tijd vast ook nog een nieuw onderkomen al wordt daar nog volop over gebakkeleid.

Op de vraag hoelang het ‘Hunso-veld’ er nog is antwoordde voorzitter Harold Enting dat het mooi is dat er nog kan worden gespeeld, maar hij geen idee heeft hoelang er nog kan worden gespeeld. Sander Zikken wist het ook niet, maar weet wel dat hij er prachtmomenten heeft meegemaakt. “Ooit maakte ik hier in één seizoen 47 goals. Ja, ik heb hier zoveel gespeeld.” Zikken woont bijna op het veld, zo mooi vindt hij het om op het historische veld van Hunso te spelen. En scoren kan hij er nog altijd. Hij maakte de eerste van de zes en was bij veel goals betrokken. Halverwege de wedstrijd stond het 3-1. Koen Kinds en Wouter Lanting scoorden ook voor de thuisploeg. Na rust maakte Hans de Poel twee goals en bij een stand van 5-1 sprak Sander Zikken dat het ‘wel 9-0 had moeten zijn’. De kersverse periodekampioen staat bovenaan, scoort erg gemakkelijk en kan volgend seizoen wel eens reserve tweedeklasser worden. Maar wat gebeurt er als trainer Nibbelke Zikken blijft bellen voor HOC 1? Want dat is het geval. Ja, Sander Zikken is nog altijd hot en de zeer goede trainer Nibbelke heeft dat wel al gezien. Maar Zikken zelf wil heel graag lekker in het tweede spelen en heeft nog kinderen die hij ook graag op zondagmiddag wil zien om leuke dingen te ondernemen. Het geeft maar weer aan hoe mens Sander Zikken is. Zulke spelers zijn een genot om naar te kijken en helaas is hij er een van een uitstervend soort.

HOC 2-Dalen 3 6-1

Scoreverloop: 12. Zikken 1-0, 20. Kinds 2-0, 26. Terpstra 2-1, 36. Lanting 3-1, 56. De Poel 4-1, 65. De Poel 5-1, 81. Snippe 6-1.

Scheidsrechter: Van der Laan (Exloo).

Toeschouwers: 35.

Sterk Sellingen kent geen problemen met Duitsers

Nederlandse amateurclubs spelen niet zo gek vaak tegen Duitse verenigingen. Hoewel de afstand tussen Nederlandse en Duitse clubs soms nog kleiner is dan de afstand tot de sportparken van competitiegenoten blijft het er vaak bij. Een ‘not done’ of ‘zo ging het nooit’ is wat wel eens geldt en in de hoofden van menig voetballer, bestuurslid en trainer opkomt. Tóch gebeurt het af en toe wel eens dat er een internationaal duel op de rol staat. Dat was afgelopen dinsdag in grensdorp Sellingen ook zo toen VfL Rütenbrock er op bezoek kwam. Geen kinderachtige ploeg, want de koploper in de 1. Kreisklasse Mitte, te vergelijken met het niveau waarop Sellingen acteert, namelijk de zondag derde klasse D. Het verschil tussen beiden ploegen was in Nederlands voordeel: 3-0.

Op zich is dat een vrij knappe prestatie van de geel-zwarte brigade van scheidend trainer Boelo Dekker, maar de eerlijkheid gebiedt ook te zeggen dat de gasten niet geheel compleet waren en er is nóg een verschil: de Duitsers zitten nog in de winterstop en zijn nog niet helemaal fit. Sellingen was dat wél en speelde ijzersterk. Extra gewapend ook tegen de Duitsers zoals de Duitsers het vaak tegen ‘Oranje’ waren en ons regelmatig klopten. Als een ware eenheid maakte Sellingen een klein gehaktje van die andere grensdorpbewoners, want Rütenbrock ligt vlak over de grens bij Ter Apel op een kilometer of vijftien van Sellingen. Een derby dus ook nog. De thuisploeg overleefde een sterke beginfase van de gasten, maar kwamen daarna op voorsprong. Net op het moment dat de bezoekers op voorsprong hadden kunnen komen wist Rik Bos de 1-0 te maken. Er waren op dat moment twintig minuten gespeeld en Bos’ goal was een fraaie en het breekpunt in de wedstrijd.

De Duitsers waren verre van dit, zo bleek meer en meer. Voor rust viel het nog wel mee, maar in de tweede helft kreeg dat steeds meer gestalte en dus kon Sellingen het spel maken. Dat deed de ploeg sowieso met een prima organisatie met veel beweging, snelheid en creativiteit voorin en een Ben Bos die overal stond: dan weer op het middenveld, dan voorin en als hij naar achteren moest dan was hij ook. Het is Sellingen onder het bewind van Dekker ten voeten uit: knokken, een goede organisatie en nog kunnen voetballen ook. Menigeen vraagt zich dan ook af waarom de oefenmeester na dit seizoen bij de club vertrekt. De prestaties zijn goed, maar de wegen gaan zich ondanks de middenmootklassering van de Sellingers scheiden. De reden ligt hem in het feit dat hij niet de beschikking over de juiste papieren heeft om de ploeg nóg een jaar te trainen.

Het voetbal van zijn ploeg na rust was gewoon ook weer prima om te zien. Doelman Marnick Klamer had vrijwel niets te doen en keek toe hoe Corné Prins aan het begin van de tweede helft de voorsprong verdubbelde. Rik Bos maakte even later de derde en het duel was beslist. Daarna kregen de Duitsers nog een spaarzame kans, maar veel meer dan dat niet en Sellingen had er ook nog wel een goal bij kunnen maken. Een mooie opsteker voor de ploeg die nog wel eens voor een stuntje kan gaan zorgen in de competitie. Dan moet de smalle selectie overeind blijven en alles meezitten.

Sellingen-VfL Rütenbrock 3-0

Scoreverloop: 20. Rik Bos 1-0, 53. Prins 2-0, 59. Rik Bos 3-0.

Scheidsrechter: Harald Kroes.

Toeschouwers: 40.

Basis Sellingen: Klamer; Vos, Boersma, Drenth en De Roo; Koolhof, Buining, Ben Bos, Haverkamp en De Vrieze; Rik Bos.

Basis VfL Rütenbrock: Schnettberg; Hendrik Stevens, Becker en Esders; Schwenne, Nils Kollmer, Heyne, Hermes, Rüschen en Müller; Michael Stevens.