TuS Weener en SV Holtland maken er een potje van tijdens de seizoensafsluiting

Wie de wedstrijd tussen TuS Weener en SV Holtland goed heeft bekeken kan niet anders dan tot de conclusie komen dat het een draak van een wedstrijd was: hoewel er aardig wat kansen waren te noteren was het niveau van het duel in de Bezirksliga 1 in Ostfriesland erg laag. Geen van beide ploeg speelde Bezirksliganiveau en het is dan ook wel logisch dat degradatie volgde. TuS Weener was al naar de Ostfrieslandliga gedegradeerd en zorgde er met de 1-0 overwinning van gisteravond voor dat SV Holtland daarin komend seizoen ook actief is.

Ze konden wel door de grond zakken, de spelers van SV Holtland. 96 minuten waren er gespeeld toen er voor het einde van de wedstrijd werd gefloten. Met op het scorebord 1-0 en degradatie dropen ze later af richting de kleedkamers. Toch hadden ze meer verdiend, de spelers van trainer Jörn Janssen. Voor de thee was het al zichtbaar: een iets beter SV Holtland dat moest winnen om nog eventuele nacompetitie te halen..

Eventueel, want de twee-na-laatste plek geeft er weliswaar recht op, maar de ploeg die op die plek eindigt is nog afhankelijk van Grün-Weiss Firrel, een ploeg die ook uit Ostfriesland komt en vanmiddag of naar de Bezirksliga degradeert of zich in de één klasse hogere Landesliga blijft. Degradeert de groen-witte brigade dan mag de nummer twee-na-laatst nacompetitie spelen om zich proberen te handhaven, zo niet dan vervalt het toetje. SV Holtland hoefde maar te winnen en die ene goal zat er steeds ook wel aan te komen, maar de ploeg was veel te onzorgvuldig. Er stond een flinke dosis spanning op het koppies van de spelers en TuS Weener kon als gevolg daarvan vaak simpel opruimen om vervolgens weinig uit te richten. TuS Weener en SV Holtland zijn duidelijk de zwakste ploegen in deze klasse en degraderen eigenlijk ook terecht. Daarvoor is het niveau dit seizoen te laag gebleken.

Voor de Holtlanders geen schande, want het team speelde twee seizoenen geleden nog twee klassen lager en kwamen heel snel, maar gaan het dus weer een stapje lager proberen in de hoop dan meteen weer te promoveren. Het geldt ook voor TuS Weener dat enkele sterkhouders zien vertrekken. Dat de gastheren heel laat in de wedstrijd de overwinning naar zich toetrokken kan SV Holtland zichzelf verwijten: geen kansen benut en op het laatst alles op alles gezet om maar te scoren en daarna de tegengoal door Steffen Post. En toen waren de druiven wel erg zuur. TuS Weener vierde de overwinning als promoveerden ze naar de Landesliga. Zij sloten het seizoen toch nog prima af en het gat met SV Holtland werd zo uiteindelijk nog maar drie punten. Daar kochten ze niets voor, maar op de slotdag van de competitie winnen in ook nog eens een derby was voor TuS Weener wel even lekker.

TuS Weener-SV Holtland 1-0
Scoreverloop: 90. Post 1-0.
Scheidsrechter: Nowak.
Toeschouwers: 350.


TuS Weener: Husmann; Kok, Benjamin Olthoff, Post en Jannes Olthoff (72. Engberts); Heiko Müller, Meyer, Busemann en Pruin; Walocha en Malchus (90. Rand)
SV Holtland: Michael Müller; Buß, Hoffmann, Hellmers en Schlink (55. Wessels); Balzen, Holtz, Löwen en Buss; Ibrahim (77. Van-Dijk) en Jeschke (77. Mohammed Sawadogo).  

VKW uiterst effectief naar volgende ronde nacompetitie

Afgelopen zondag stond het duel VKW-GOMOS in de zondag eerste klasse F op het programma. De gasten wonnen met maar liefst 4-1 en plaatsten zich net als de Westerborkers voor de nacompetitie voor een ticket in de hoofdklasse. Gisteren stond het duel wederom op het programma. Wederom in Westerbork. Deze keer won de thuisploeg wél, zij het zeer geflatteerd met 3-0.

Het is een enorme sensatie dat beide ploegen zich voor het toetje van het seizoen plaatsten, maar het was absoluut verdiend. Voor VKW zat er nog veel meer in; de ploeg streed lang voor de titel, maar verspeelde die in het slot van de competitie door vier keer op rij te verliezen. GOMOS kende eveneens een topseizoen. De formatie uit Norg speelde net als vorig seizoen net als VKW in de tweede klasse en werd daarin kampioen en eindigde in de eerste klasse als vierde. De wapens van beide ploegen? Een zeer sterke aanval en een erg solide ploeg en ook ingespeelde teams met jongens die al jaren samenspelen. Het kan dus nog steeds op hoog niveau dat er met veel eigen jeugdspelers wordt gepresteerd.

VKW wist natuurlijk dat het anders moet dan afgelopen zondag, maar bakte er niet gek veel van tot aan de rust. Het gold ook voor GOMOS. Veel balverlies, slechte passing en onrustig spel. Na een kwartier spelen kwamen de Westerborkers wél aan de leiding. Goalgetter Anjo Willems benutte een van de sporadische kansen. Daarna hield het aantal kansen niet over en hadden de gasten absoluut de 1-1 verdiend. Robert Elsinga miste een grote kans.

In de tweede helft werd het niveau van de wedstrijd beter en kwamen de Börkers al na acht minuten op 2-0. Een vrije trap van verdediger Thijs Uineken belandde in het doel van de bezoekers en dus leek het al beslist. Daarna volgde echter een fase waarin de thuisploeg gas terug nam en de gasten liet komen. Ook een kwaliteit van de geel-zwarten die onder leiding van scheidend trainer Wim Bakering aardig voor de dag kwamen en de aansluitingstreffer verdienden. Eigenlijk nog wel meer, maar de bal wilde er niet in. VKW kwam ook voor het doel van GOMOS, maar was minder gevaarlijk dan de Norgers en besliste de wedstrijd ook nog eens in de dying seconds. Roy Hutter was de maker van de 3-0 en dus gaat VKW verder in de nacompetitie. Komende zondag kruist de ploeg de degens met hoofdklasser De Bataven. De wedstrijd wordt in het Gelderse Gendt gespeeld, de plaats waar De Bataven vandaan komt. VKW-trainer Bas Nibbelke heeft vaker met zijn ploeg verrast en waarom zou dat zondag niet kunnen? De naar HOC vertrekkende oefenmeester heeft er in ieder geval erg veel zin in.

VKW-GOMOS 3-0
Scoreverloop: 15. Willems 1-0, 53. Uineken 2-0, 90. Hutter 3-0.
Scheidsrechter: Winkel.
Toeschouwers: 500.

VKW: Mulder; Gerding. Veen, Wouter Baardink en Uineken; Andresen, Oosterhof, Tim Baardink en Vermeulen; Kanon (65. Nijstad) en Willems (78. Hutter).
GOMOS: Koning; Meursing, Klok, Sloots en Koolen; Slachter, Van Esch, Drenth (65. Krause) en Jannes Siegers (84. Jan Harm Siegers); Elsinga en Adams.

Goaltjesdief Singh weer goud waard voor SV Eintracht Nordhorn

Gisteravond sloten SG Freren en SV Eintracht Nordhorn het seizoen in de Bezirksliga 3 Weser-Ems af. Het was een wedstrijd om des keizers baard tussen twee ploegen aan de onderkant van de middenmoot; beiden veilig, maar ze wilden het seizoen uiteraard goed afsluiten en maakten er vooral na rust een spectaculaire show van. De eindstand is 3-4 en daarmee won eigenlijk de ploeg met de beste aanvallers van de twee.

Kamaljit Singh is een van die aanvallers. Een waar fenomeen: 28 wedstrijden dit seizoen en maar liefst 36 goals en dat op dit niveau dat zeker niet kinderachtig is. De Duits-Iraanse goaltjesdief is razendsnel, zeer handig aan de bal en erg doelgericht. Kans-goal, dat idee en altijd goed staand. Hij zou twee klassen hoger niet misstaan, maar is tevreden bij SV Eintracht Nordhorn, een team met een zeer goede aanval en een achterhoede die af en toe wat steken liet vallen vanwege een middenveld dat te veel gaten liet vallen. Dat was vooral in de eerst helft zo toen de thuisploeg tot twee keer toen kon scoren. Al na vier minuten stond het 1-0 door een kopgoal van Daniel Holt die alle ruimte kreeg. Daarna bleef SG Freren een licht overwicht houden en kwam het ook op 2-0 door een treffer van Arthur Schmidt die van dichtbij kon uithalen en Marsel Shehu van de gasten verschalkte. Opgeven deden de Nordhorners echter niet, want Singh himself zorgde zes minuten voor de thee voor de aansluitingstreffer.

Daarmee hielp hij zijn ploeg over het dode punt. Echt gevaarlijk waren ze immers niet echt op een afstandsschot en vrije trap na. De periode aan het begin van de tweede helft kenmerkte zich door een goed spelend SV Eintracht Nordhorn dat vroeger op erg hoog amateurniveau speelde en er enkele Nederlanders zag spelen: Pascal de Vries en Gert Goolkate, de man die daar bijna tweehonderd goals maakte. ‘Harry’ noemden ze hem daar. Dit seizoen is hij er als assistent-trainer actief. Kamaljit Singh kon zich geen betere leermeester wensen, want Goolkate was een spits die in de jaren negentig bij elke eerste divisieclub mee kon, maar voor het Duitse koos. Singh is er ook zo een: een man met een neus voor de goal. Hij had de 2-2 kunnen maken, maar de gasten kregen de deksel op de neus toen Jakob Heymann al vroeg in de tweede helft de 3-1 maakte. Hij werd knap vrijgespeeld en door Phillip Krüssel bediend, een van de beste mensen bij de thuisploeg.

Daarna ging alles mis wat mis kon gaan bij SF Freren dat nog een tijdje heel aardig bleef spelen en de winst toch wel binnen zou moeten slepen. De ploeg was echter niet opgewassen tegen de ‘hoger’ spelende bezoekers die voorin levensgevaarlijk bleken. Eerst was er nog een goal uit het niets van Fabian Weidekat na ruim een uur spelen, even erna stond het gelijk door Ismael Konate en een vreemde treffer van Singh zorgde tien minuten voor tijd voor de Nordhorner winst. Hij liep maar door en dook net op tijd het gat in. Iedereen stond erbij en keek ernaar. Singh was de man die het feestje met zijn medespelers vierde, want nestelde zich met zijn ploeg in punten naast SG Freren en speelt net als de gastheren komend seizoen weer op hetzelfde niveau.

SG Freren-SV Eintracht Nordhorn 3-4
Scoreverloop: 4. Holt 1-0, 27. Schmidt 2-0, 39. Singh 2-1, 52. Heymann 3-1, 62. Weidekat 3-2, 67. Konate 3-3, 80. Singh 3-4.
Scheidsrechter: Dankert.
Toeschouwers: 125.

SG Freren: Gemen; Weichers, Scholz, Schmidt en Wecks; Meyer, Krüssel (90. Enneken), Heymann (74. Stegemann) en Steinhaus; Krüp (69. Temmen) en Holt.
SV Eintracht Nordhorn: Marsel Shehu; Verwolt, Stockmann, Lako en Milosevic (57. Lajci); Yilmaz, Yesilkaya (85. Rudi Shehu), Konate (72. Karadas), Weidekat en Erdem; Singh.

‘Zoon van’ Junior Obiku doet ACV de das om

Het Asser ACV startte gisteravond in de race om een plek in de Derde Divisie tegen SC Feyenoord. Na een seizoen waarin de ploeg te kort kwam voor de hoogste plek moet de stap omhoog via na de competitie worden gemaakt. De opening van het toetje van het seizoen verliep voor de Assenaren niet al te best, hoewel er na een helft voetballen op het eigen sportpark meer inzat: 0-0 en de betere kansen. Een uur later keek heel ACV bedroef: 0-1 op het scorebord en een lastig uitzicht richting komend weekend.

Drie kwartier lang was er eigenlijk niets te beleven op het Catawiki Sportpark. Sterker: de wedstrijd was gewoon mat en zeker niet goed. De gasten uit Rotterdam begonnen ook beter en hadden de zaakjes zichtbaar goed onder controle en speelden vooral zuinig. Heel zuinig, want er werd zoveel mogelijk tijd gepakt. Eigenlijk vanaf de eerste minuut al. Dit alles onder het devies: ‘de nul houden in Drenthe, hopen op een goaltje en het op Varkenoord afmaken’. Alles verliep volgens draaiboek voor de gasten. Ze haalden de rust met geen treffer tegen, maar hadden daar zelf eigenlijk helemaal geen aanspraak op gemaakt. De betere kansen waren voor de Drenten die ten minste een keer hadden moeten scoren. Ezra Schrijver en Gijs Jasper waren nog het meest dichtbij.

Na de thee leek het goed te komen met ACV. Er waren amper twee minuten gespeeld en er mocht een strafschop worden genomen. Rechtsback Jim de Leeuw kwam mee op en werd in het strafschopgebied gevloerd. Ezra Schrijver zou nu wél kunnen scoren, maar de ervaren Rotterdamse goalie, Rick van der Burg, stopte de penalty. Daarna knakte het bij de gastheren en was het SC Feyenoord dat gedurende de tweede helft beter was. Vooral fysiek en de slag op het middenveld was steeds voor de club uit Rotterdam-Zuid. Ze hadden een aardige schare fans meegenomen en ze zongen af en toe het welbekende lied van de club. Ook nadat Junior Obiku hun ploeg op voorsprong had gekopt. Het was de eerste serieuze kans van zijn club, maar ze hadden er zeker recht op gezien het goede spel van de tien minuten ervoor. Vader Mike Obiku coachte zijn zoon, gaf complimenten en als het niet goed ging zweeg ie als in ‘je moet nu zelf de oplossing zien te vinden’. Toen hij koppend scoorde juichte Mike Obiku.

Een aantal jonge ACV-supporters hadd geen idee wie de man was en keken hem maar vreemd aan. Maar wat kon die man voetballen. Ex-Feyenoord 1 en ex-Nigeriaans elftal en ex-kampioen shirtjes uittrekken na het scoren. Zoon Junior deed het niet, maar stond precies op de goede plek zoals pa Mike dat ook kon. Gisteravond stond Mike precies weer goed. Naast Junior die steeds bij hem in buurt bleef, links voorin. Jim de Leeuw had zijn handen vol aan de behendige en sterke aanvaller en na de 0-1 hadden de Zuid-Hollanders er nog wel meer kunnen maken. ACV kwam goed weg en kon pas in de slotfase af en toe licht gevaarlijk worden, maar niet meer dan dat en dus wordt het komende zaterdag wel erg lastig in Rotterdam.

ACV-SC Feyenoord 0-1 
Scoreverloop: 57. Obiku 0-1.
Scheidsrechter: Rozendal.
Toeschouwers: 700.

ACV: Wormmeester; De Leeuw, Sankoh, Talens en De Vries; Huser (67. Hagenauw), Wielink en Jasper; Schrijver (75. Van der Werf), Van der Heide en Eleveld (75. Mulder)
SC Feyenoord: Van der Burg; Jones, Dobber, Tieleman en Eijck; Oosterom, Akanioui (86. Homan), en Schoonheim; Merrelaar (82. De Zwart), Isoufi en Obiku (73. Van Axel Dongen)

SV Eisten-Hüven sluit seizoen uitstekend af met winst tegen kampioen SuS Rhede II

Gistermiddag stond er in de 3. Kreisklasse in Weser-Ems een prachtige wedstrijd op het programma: SV Eisten-Hüven nam het op eigen veld op tegen het tweede van SuS Rhede. De gasten zijn al enkele weken kampioen en hebben een straatlengte voorsprong op de rest. De thuisploeg staat keurig vierde en sloot het seizoen ook als zodanig af na de 4-3 thuisoverwinning tegen de grensdorpbewoners.

De hele ploeg van SV Eisten-Hüven vocht tot de laatste minuut voor de overwinning tegen SuS Rhede II. Het lukt ook nog en het mag echt echt een prestatie van formaat worden genoemd. Immers, 2-0 achter bij rust en toch nog de winst naar zich toegetrokken. Het is niet iedere ploeg die dit seizoen tegen SuS Rhede 2 speelde gegeven. Sterker: Alleen de nummer twee in de stand, Lorup II, won en dat op de eerste speeldag toen de zwart-witten nog niet warm waren gedraaid. Dat zijn ze nu wel en de klad zat er echt niet in en bovendien wilden de bezoekers ‘gewoon’ winnen. Ze leken goed op weg en kwamen al rap aan de leiding door hun topscorer, Niklas Geiger, de man die ook in het eerste uit de voeten kan. In de 26^ste minuut verdubbelde hij de voorsprong, maar de thuisploeg speelde absoluut goed en kwam door twee persoonlijke fouten op achterstand. Na de 0-2 ging het ook stukken beter en kreeg de ploeg kansen en ontstond er steeds meer grip op het sterke, voetballende middenveld van de gasten en kreeg de formatie uit Hüven ook nog enkele kansen de aansluitingstreffer te maken. Vooral Tobias Dörtelmann was bij vlagen gevaarlijk.

Na rust kwam dat nóg meer tot uitdrukking. In de 64^ste en 68te minuut scoorde hij twee keer op knappe wijze na een fase waarin zijn ploeg de overhand kreeg. Er werden een aantal tactische aanpassingen gedaan waardoor Sus Rhede II zijn spits, Geiger, nauwelijks nog kon bereiken en het middenveld ontregeld bleef worden. Ze deden het goed, de spelers van SV Eisten-Hüven dat in Hüven speelt, een dorp van iets meer dan vijfhonderd inwoners. Eisten ligt iets verderop en is ook een kleine plaats, maar voetballen kunnen ze er en met name strijden. Een hechte gemeenschap die voor elkaar knokt. Het staat ook op een bord net voor het sportcomplex: Willkommen in Hüven, klein aber fein. En ‘fein’ dat is vooral spits Tobias Dörtelmann, een youngster die bijna 1 op 1 scoort in deze competitie en nog A-junior is. In de Bezirksliga voor A-junioren scoort hij ook aan de lopende band en hij legde vooral na rust de verdedigers van SuS Rhede een aantal keren in de luren. Technisch een zeer goede speler met overzicht en het is de vraag of deze speler te behouden is voor de kleine club, SV Eisten-Hüven.

Normaal gesproken moet hij enkele niveaus hoger kunnen gaan spelen. Hij is nog jong, maar is nu al van grote waarde voor de groenhemden die na de twee treffers van Dörtelmann toch weer op achterstand kwamen, want tien minuten voor tijd liet de verdediging van de thuisploeg te veel ruimte aan de gasten en was Lukas Pieper er als de kippen bij op de 2-3 aan te tekenen. Daarna waas het weer de beurt aan de club uit de Hümmling, een stukje Drenthe in het Emsland: in de 83^ste minuut maakte Oliver Wester de gelijkmaker en vlak voor het laatste fluitsignaal van scheidsrechter Hermann Cordes uit Werlte besliste Elias Rickermann de wedstrijd.

SV Eisten-Hüven in het groen en de gasten in het wit

SV Eisten-Hüven – SuS Rhede II 4-3
Scoreverloop: 3. Geiger 0-1, 26. Geiger 0-2, 64. Dörtelmann 1-2, 68. Dörtelmann 2-2, 80. Pieper 2-3, 83. Wester 3-3, 90. Rickermann 3-4.
Scheidsrechter: Cordes (Werlte).
Toeschouwers: 25.

SV Eisten-Hüven: Stottmann; Brinkmann, Wester, Hinrichs en Tim Baalmann (35. Johannes Plaggenborg); Sven Baalmann, Vorholt, Schwarte (46. Lucas Plaggenborg) en Eilers; Dörtelmann en Gerdes (60. Rickermann).
SuS Rhede II: Lucas Wemken; Blome (64. Pieper), Prünie, Alexander Langen en Schütte; Christian Langen, Haken, Wotte (56. Bültjer) en Thien; Hendrik Wemken (64. Hunfeld) en Geiger.

SV Meppen II kan nog steeds kampioen worden na ruime overwinning op Concordia Emsbüren

Het kampioenschap in de Bezirksliga 3 in Weser-Ems gaat nog tussen twee ploegen: Union Lohne en SV Meppen 2. De Eemslanders uit Meppen stonden een punt achter de formatie uit Bentheim en met nog twee wedstrijden te spelen is het dus ongemeen spannend. Gisteravond speelde het ‘Nachwuchsteam’ van de 3. Ligist op eigen veld tegen Concordia Emsbüren dat streekgenoot van Union Lohne is. De promovendus had nauwelijks iets in te brengen en ging kansloos onderuit: 5-1.

Twintig minuten lang hielden ze stand, de spelers van trainer Wolfgang Jager. Daarna was het de beurt aan de thuisploeg. De Nederlandse spits, Niels Grevink, maakte na 23 minuten spelen zijn eerste van drie treffers op een van de bijvelden van de Hänsch Arena. Een stokoud veld met dito staantribune en bankjes, maar het heeft zijn charme en het tweede van SV Meppen doet het er goed. Sterker: de blauwhemden verloren er dit seizoen geen duel. Op een gelijkspel na werden zelfs alle wedstrijden gewonnen. En dus is het terecht dat de ploeg meedoet voor de titel. Een goed team dat SV Meppen met jonge, talentvolle spelers en een paar krachten die ervaring in de Landes- en Oberliga hebben. Het geldt ook voor Union Lohne dat ondanks het vertrek van sterkhouder en topscorer Sergen Dönmez blijft scoren en winnen. Zo ook drie weken geleden toen SV Meppen II er met 2-1 verloor. Het hakte er goed in, maar beide ploegen geven elkaar weinig toe. SV Meppen II is nu weer even koploper met twee punten meer dan de club uit Lohne. Volgende week woensdag kan de nummer twee de koppositie heroveren en bij nog een winst zijn de Bentheimers kampioen. Nee, SV Meppen II heeft het niet in eigen hand, maar heeft er alles aan gedaan zo goed mogelijk voor de dag te komen. Zo is het doelsaldo goed opgekrikt en liet Niels Grevink zijn waarde zien. De Ter Apeler kwam over van Blau-Weiss Dörpen dat zich halverwege het seizoen terugtrok uit deze competitie.

Grevink was de man van de wedstrijd met drie mooie treffers: de 1-0 was belangrijk en dat waren later ook de 4-0 en 5-0 die de boomlange speler maakte. Voor rust zag hij dat teamgenoot Junior Raczak Kone de 2-0 maakte en op slag van rust verschalkte Leon Kugland doelman Thorsten Sabel van de club uit Emsbüren heel knap. De sluitpost baalde als een stekker en gaf net als een teamgenoot van hem aan dat de tegengoals niet nodig waren. Er zat wat in, maar ze verdedigden wel erg slecht en de gastgevers speelden bij vlagen frivool en daar waren de gasten niet tegen bestand.

De bezoekers kregen aan het begin van de tweede helft nog een tik te verwerken toen Grevink er dus nog twee maakte. De 5-0 was een rebound na een door hem genomen strafschop. Daarna lieten de Eemslanders de teugels duidelijk vieren en werd ook veelvuldig van positie gewisseld. Het leek wel of ze aan het testen waren. De bezoekers kwamen daarna prima voor de dag en kwamen door Oliver Ackerman terug in de wedstrijd voor zover daar nog van kon worden gesproken. Even eerder moest SV Meppen II-verdediger Bernd Krüssel de wedstrijd met een rode kaart verlaten. De scheidsrechter oordeelde ‘rood voor een doorgebroken speler’. Krüssel was het er absoluut niet mee eens en liet dat merken en maakte daarna maar dat ie wegkwam en sprong over de boarding. Hij had een punt, want ging puur voor de bal. Hoe dan ook moest zijn ploeg met tien man verder. Daardoor had Concordia Emsbüren het iets gemakkelijker en hadden er zeker nog twee kunnen maken. De thuisploeg had het vizier duidelijk niet op scherp en hadden er ook nog een aantal kunnen maken, maar voor de 5-1 hoeft de ploeg zich zeker niet te schamen.

SV Meppen II-Concordia Emsbüren 5-1
Scoreverloop: 23. Grevink 1-0, 28. Kone 2-0, 45. Kugland 3-0, 50. Grevink 4-0, 55. Grevink 5-0, 65. Ackermann 5-1.
Rode kaart: 64. Krügger (SV Meppen II).
Toeschouwers: 100.
Scheidsrechter: Schoppe.

SV Meppen II:  Hermsen; Dosquet, Wulkotte, Krüssel en Kugland; Schumacher (69. Buitys), Hopp (53. Gill), Holt en Berens; Kone (69. Abou Diwan) en Grevink.
Concordia Emsbüren: Thorsten Sabel; Humbert, Enking, Hoppmann en Ackermann; Küpker (46. Egbers), Niehof, Albers, en Michael Sabel (69. Berning); Koussaybani en Schüring (67. Korte).

SC Blau-Weiss 94 Papenburg te lief voor Ostfriesen, maar blijft in Landesliga

Wie halverwege het seizoen zou zeggen dat SC Blau-Weiss 94 Papenburg tot en met het eind van het seizoen zou moeten knokken voor lijfsbehoud zou voor gek worden verklaard. Best wel logisch, want de formatie stond keurig bij de beste ploegen geklasseerd en had volop kans mee te doen om de bovenste plaatsen en promotie naar de Oberliga. Ruim tien wedstrijden later en met de teruggekeerde trainer Thomas Priet aan het roer werden te veel wedstrijden verloren en was het echt billenknijpen. Gisteravond kwam alles goed: promovendus SV Grün-Weiss Firrel werd met 1-0 verslagen en daardoor blijven de Papenburgers Landesligist.

Het kón heel anders aflopen, want in de voorlaatste minuut zorgden de gasten voor de gelijkmaker nadat Marek Janssen SC Blau-Weiss 94 Papenburg vlak voor rust aan de leiding had gebracht. De treffer van Manuel Suda ging echter – helaas voor de bezoekers – niet door, omdat de aanvaller van SV Grün-Weiss Firrel in buitenspelpositie stond. Het was ook niet verdiend geweest al kregen de Ostfriesen tot aan de thee twee behoorlijke kansen. Ook hier was Suda weer bij betrokken en ook Björn Ocken. Heel best was het zichtbaar niet wat beide ploegen de eerste twintig minuten van de wedstrijd – waarin heel veel op het spel stond – zien. Zowel de Papenburgers als de Firrelers wachtten, wachtten en wachtten nog maar eens. De keeper van de gasten, Florian Hartmann, had alle tijd van de wereld als hij weer eens een doeltrap mocht nemen en de opbouw verliep buitengewoon traag. Dat beeld is wel vaker in het Duitse amateurvoetbal te zien. De bezoekers probeerden op deze manier de Papenburgers te storen en te irriteren in de hoop dat hun sterk middenveld niet aan het voetballen toe kwamen daardoor de behendige spitsen niet in stelling konden worden gebracht. Na ruim een kwartier gebeurde dat wél en werd SC Blau-Weiss 94 Papenburg, dat eerder deze week in het kader van het 25-jarig bestaan van de club, nog tegen Werder Bremen oefende.

Het thuispubliek vond dat hun ploeg er tot aan de rust vier had moeten maken. Dat was ietwat overdreven al waren de blauwhemden beter dan de ploeg uit Ostfriesland. Een nietig dorp, Firrel. Nog geen duizend inwoners en op hoog amateurniveau acterend. Vorig seizoen werd ploeg van trainer/speler Bernd Grotlüschen kampioen in de Bezirksliga in Ostfriesland en werd historie geschreven. Zijn broer, Reinhard, speelt in de spits en Ralf is verdediger. Ralf is een blok beton, maar is een pure verdediger en zorgde ervoor dat de organisatie bij de Firrelers prima in orde was en het bij die ene tegentreffer tot aan de thee bleef. Ralf baalde als een stekker, want een cruciale tegentreffer van Marek Janssen, de topscorer van SC Blau-Weiss 94 Papenburg. Samen met Thorbe Lange die hem knap bediende, is hij een gevaar voor elke tegenstander. Dat bleek ook tegen SV Grün-Weiss Firrel dat een paar keer aan een tegentreffer ontsnapte.

Ook na rust toen de formatie van Thomas Priet de toon bleef aangeven. Zonder heel best te spelen, maar weinig weggevend en met een goed voetballend middenveld. Daar werd de slag vaak gewonnen en daar hadden Priet en de zijnen de inleiding tot de 2-0 en 3-0 moeten maken. Die goals kwamen niet en daarmee deed Blau-Weiss zich te kort. En eigenlijk was het dus wachten op de gelijkmaker. De gasten konden niet beter en hoopten op de gelukkige 1-1. Die werd helaas voor hen – terecht – afgekeurd. Tot overmaat van ramp voor de ploeg van Grotlüschen kreeg zijn rechtsback Gökay Baybay in blessuretijd een rode kaart, omdat hij de doorgebroken Marek Janssen onderuit haalde. Daaruit volgde niets. Het zegt veel over de wedstrijd waarin de thuisploeg beter was dan de bezoekers, maar er te weinig uithaalden al betekende de povere 1-0 ook drie punten en het klassenbehoud. Grün-Weiss Firrel staat op de hoogste degradatieplaats en moet in de resterende twee wedstrijden proberen nog minimaal één plaats te stijgen.

SC Blau-Weiss 94 Papenburg-SV Grün-Weiss Firrel 1-0
Scoreverloop: 44. Janssen 1-0.
Rode kaart: 90. Batbay (SV Grün-Weiss Firrel)
Scheidsrechter: Mevrouw Klim.
Toeschouwers: 400.

SC Blau-Weiss 94 Papenburg: Lass; Akkermann, Wemken, Schnettberg en Cordes (87. Pruin); Eissing, Nakelski, Papen en Bruns (67. Sellere); Janssen en Lange (76. Brands).
SV Grün-Weiss Firrel: Hartmann; Batbay, Schouwer, Ralf Grotlüschen en Vietor; Schmidt, Tülke en Härtel (64. Epkes); Ocken (85. Wilken) en Suda; Reinhard Grotlüschen.

FIT Boys nog niet helemaal zeker van ontlopen nacompetitie

Gisteren stond er in Beilen een duel tussen een ploeg die nog niet geheel veilig was en een kampioenskandidaat op het programma: FIT Boys tegen SV Marknesse. Het was op zich een heel aardig affiche en best aantrekkelijk duel om te zien. Een wedstrijd met een inzet moet dat ook zijn al kan dat ook anders uitpakken. Het Beiler publiek zag tot aan de thee dat hun ploeg niet veel onder deed voor de hoogvlieger uit de provincie Flevoland en met 0-0 rustte. Uiteindelijk wonnen de gasten door een binnengeschoten vrije trap door Jorn Strijk.

Heel FIT Boys was na Strijks treffer not amused. Scheidsrechter Robin Brinkman ‘werd bedankt’ en moest het heel even ontgelden. Toch was er niet zo gek veel aan de hand. Strijk mocht van een meter of twintig van het doel van FIT Boys-goalie Peter Jan Oosting aanleggen nadat zijn ploeggenoot Bart Bakker licht werd getoucheerd. Genoeg voor het geven van een vrije trap en de driepunter voor de Flevolanders. De 0-1 was niet onverdiend te noemen. Zeker niet op basis van de tweede helft waarin de thuisploeg zich net als voor rust niet verstopte, zich enkele kansen verschafte, maar op een gegeven moment dusdanig vermoeid raakte dat de tegenstander het verschil kon maken. FIT Boys mocht van geluk spreken dat het niet 0-2 werd en ook dat was niet onverdiend geweest. SV Marknesse liet in de eerste helft al zien een paar behendige aanvallers in de ploeg te hebben, maar die waren niet scherp genoeg of goed verdedigd. Matthijs Bonnen speelde links in de verdediging als een rots en werd goed door zijn mede-verdedigers ondersteund. Bart Bakker was een van de betere mensen bij de gasten, maar kwam er dankzij de dadendrang van Bonnen niet aan te pas. Af en toe een voorzet, maar meer ook niet en dus moest het gevaar uit het centrum komen. Heel gevaarlijk werden de Marknessers niet en in de rust in de bestuurskamer werd gesproken van een dapper en goed strijdend FIT Boys. Met recht, want zo was het ook.

Feit is dat de geel-groenen er nog niet waren. De ploeg die patent heeft op plek tien in de derde klasse zou nog twee plekken kunnen zakken en daardoor nacompetitie tegen degradatie moeten spelen. De twee ploegen onder FIT Boys zijn BSVV en Hollandscheveld. Die ploegen speelden gisteren tegen elkaar. Dat duel eindigde in 2-2 en daardoor staan deze ploegen drie punten onder FIT Boys en zouden ze de Beilenaren nog kunnen passeren waardoor FIT Boys nacompetitie spelen. Die kans is vrij klein, omdat zowel de formatie uit Bovensmilde als de Hollandschevelders tegen vrij sterke tegenstanders moeten spelen.

Voor SV Marknesse gelden andere belangen al is het geen noodzaak de stap omhoog te maken. In punten staat die ploeg – met nog één wedstrijd te spelen – gelijk met SC Elim. De Elimmers spelen komend weekend tegen hekkensluiter Bant. Als het aan het publiek van SV Marknesse ligt dan kan worden geconcludeerd dat ze niet hogerop willen: “Vorig jaar kampioen in de vierde klasse. Nu tweede. We moeten echt niet naar de tweede klasse. Da’s veel te hoog.” En dus kan het zomaar zo zijn dat beide ploegen elkaar komend seizoen weer treffen: FIT Boys-SV Marknesse en andersom zijn het aanzien wel waard en een straf zou dat voor de neutrale toeschouwer in ieder geval niet zijn.

FIT Boys-SV Marknesse 0-1.
Scoreverloop: 77. Strijk 0-1.
Scheidsrechter: Brinkman.
Toeschouwers: 100.

FIT Boys: Oosting; Boer (69. Mark Seubring), Haandrikman (80. Vriesema), Stevens en Bonnen; Dirk van Faassen, Dam, Ruud Seubring en Gerding; Drenth en Jako van Faassen (69. Visser).
SV Marknesse: Haagsma; Van Diepen, Bijsterveld, Strijk en Wierenga (72. Wolters); Begovic, Richard de Boer en Peters; Bakker, Van der Plas (67. Van der Velde) en Berndsen (82. Jarno de Boer).

SuS Rhede II ook te sterk voor derde team SV Surwold

Vier wedstrijden voor het einde van het seizoen werden de reserves van SuS Rhede al kampioen in de 3. Kreisklasse in het Emsland. De ploeg werd dat glansrijk en staat met nu nog twee wedstrijden te spelen maar liefst zeventien (!) punten voor op achtervolger Lorup II. Gisteravond kwam het derde team van SV Surwold op bezoek. Het verschil in punten in het voordeel van de grensdorpbewoners was voordat de wedstrijd begon 38. Het was dus niet zo gek dat Sport- und Spielverein Rhede II de wedstrijd won. Ze deden dat met 2-0.


De thuisploeg heeft het geluk de beschikking te hebben over een superspits: Niklas Geiger. De man scoort altijd en overal en dat mag letterlijk worden genomen: in zowel het eerste, tweede als het derde team van SuS Rhede maakt hij furore en dat in hetzelfde seizoen. In Duitsland kan dat: voor het tweede maakte ie er achttien in vijftien wedstrijden, voor het derde – dat ook in de 3. Kreisklasse in notabene dezelfde competitie uitkomt – vond hij in zeven duels zes keer het net en voor het eerste dat onlangs naar de 1. Kreisklasse degradeerde maakte hij in drie wedstrijden twee goals. Dat deze man niet op dit niveau thuishoort mag wel duidelijk zijn; bij een ploeg uit de Kreisliga kan hij met gemak mee en misschien wel hoger. Een zeer goede speler die gemakkelijk scoort. Constant is hij ook aanspeelbaar en altijd is hij gevaarlijk. Door de Surwolders werd hij echter strak bewaakt en dat deden de groenhemden die lage middenmoter zijn best aardig. Ze kwamen niet om aan te vallen, maar verstopten zich niet. Eerst moest de formatie van speler/trainer Bernd Christmann, die ook scheidsrechter is, toezien hoe de koploper verdiend op voorsprong kwam. Heel simpel kon Christian Bültjer een hoek uitzoeken toen hij attent op een steekpass reageerde. Het bleek ook de ruststand al had de thuisploeg er wel drie kunnen maken. Laat in de eerste helft kwamen de gasten wat dichter bij het doel van SuS Rhede II. De ploeg kreeg bar weinig kansen, maar had op gelijke hoogte kunnen komen toen Manuel Schmitz vanaf de strafschopstip mocht aanleggen. Hij miste de zwak ingeschoten penalty die door Lukas Lüsing-Hauert gemakkelijk werd gestopt.

In de tweede helft begonnen de bezoekers goed toen Mathis Laken had kunnen scoren nadat invaller Leon Bolsmann hem aanspeelde. Bolsmann kwam halverwege de eerste helft in de ploeg voor trainer Christmann die het wel geloofde. Bolsmann speelde in de punt van de aanval, maar kon verder niet veel meer uitrichten. Klaas Conring was een van de betere mensen aan de kant van de gasten uit Surwold, maar net zoals voor rust waren het de grensdorpbewoners die de toon aangeven. De meer dan terechte kampioen kreeg een aantal behoorlijke kansen.

Pas laat besliste André Blome de wedstrijd. Blome is verdediger, maar speelde in de spits en fungeerde als breekijzer om het iets gemakkelijker te maken voor Geiger die niet heel veel kansen kreeg: een verdienste van de gasten die redelijk speelden, maar niet meer dan dat. SuS Rhede II speelde niet eens voluit en dus bleef het bij 2-0. Deed de ploeg het anders door er vol voor te gaan dan had 4-0 of 5-0 met gemak gekund. SuS Rhede heeft een erg sterke spits, twee zeer creatieve middenvelders en een solide achterhoede met een prima doelman. Normaal gesproken moet deze ploeg zich in de 2. Kreisklasse kunnen handhaven.

SuS Rhede II-SV Surwold III 2-0
Scoreverloop: 25. Bültjer 1-0, 78. Blome 2-0.
Scheidsrechter: Krömer.
Toeschouwers: 10.

VfB Germania Wiesmoor lijkt klaar voor wederom promotie

Het kan eigenlijk niet op met VfB Germania Wiesmoor. De Ostfriesen werden vorig jaar kampioen in de Ostfriesland-Klasse A en draaien dit seizoen moeiteloos mee in de Ostfrieslandliga. Wat heet: de ploeg staat bovenaan en kan dus maar zo terugkeren naar het niveau waarop ze enkele jaren geleden nog acteerde, namelijk de Bezirksliga. Dan moet de ploeg eerst nog afrekenen met FC Norden dat ook meedoet om het kampioenschap. VfB Germania Wiesmoor deed gisteravond in ieder geval goede zaken door aan de boorden van de rivier de Eems met 2-1 van SV Ems-Jemgum te winnen.

Op die krappe overwinning valt niet gek veel af te dingen. Eigenlijk helemaal niets en met de 1-2 kregen de gasten eigenlijk te weinig. Tot aan de Ostfriesische Tee was het immers één ploeg die de klok sloeg en dat waren de gasten. De ploeg beschikt over erg veel voetbal en technisch vermogen. Het leek wel Ajax en het mag een wonder heten dat er halverwege de wedstrijd 1-1 op het denkbeeldige scorebord stond. Heer en meester waren ze, maar tot aan het strafschopgebied ging het goed en omdat er te onzorgvuldig werd gespeeld en ook te gehaast bleef het tot de rust bij maar één treffer van de bezoekers. Hij kwam van de voet van topscorer Niklas Homes. Hij manoeuvreerde zich keurig door de defensie van de thuisploeg die keurig middenmoter is. De max voor deze ploeg - al doet de stadionspreker anders vermoeden – is ook de middenmoot van deze mooie klasse met louter ploeg uit Ostfriesland. Feit is dat de ploeg een heel aardige defensie heeft, maar niet was opgewassen tegen het voetballende van de bezoekers. Toch kwamen de gastheren acht minuten voor de thee op gelijke hoogte nadat de defensie van VfB Germania Wiesmoor de bal veel te nonchalant inleverde. Björn Nannenga wist er wel raad mee.

Het leek dat de formatie uit Wiesmoor daarna het spoor even bijster was. Vooral de fase aan het begin van de tweede helft toen SV Ems-Jemgum meer druk zette en op zijn Tottenhams probeerde het de gasten lastig te maken. Vier behoorlijke kansen waren het deel van de thuisploeg. Geen ervan werd tot doelpunt gepromoveerd en dus bleef de gelijke stand staan. Heel lang en eigenlijk te lang, want na het sterke eerste kwartier van de Jemgumers stond het slot van de wedstrijd in het teken van wachten op de winnende goal van VfB Germania Wiesmoor. Het publiek moest lang wachten. Tot negen minuten voor tijd. Mike Deckers werd toen matchwinner door de bal er knap in te frommelen.

De Nederlandse speler Stefan Lourens is normaliter basisspeler, maar is geblesseerd en viel op het laatst in. Hij had indirect een aandeel in de wedstrijd. “Ja, het was zeker een verdiende overwinning. Ik heb maar twee minuten gespeeld. Ik had een hamstringblessure en die is nu weer erger geworden. In die twee minuten scoorden wij wél de winnende treffer”, sprak de speler die al tien jaar in Duitsland woont en zich erg thuisvoelt bij de club. Zin in een avontuur in de Bezirksliga heeft hij zeker. Drie punten voorsprong op FC Norden is wat staat, maar dat team heeft nog drie wedstrijden te goed. Normaal gesproken promoveren de eerste drie ploegen, maar het kan ook zijn dat de eerste twee promoveren en de nummer drie beslissingswedstrijden speelt. VfB Wiesmoor heeft zeven punten voorsprong op de nummer drie, SV Wallinghausen. Er zijn nog drie wedstrijden te spelen en de kans is dus levensgroot dat Lourens en de zijnen komend seizoen weer Bezirksligist zijn.

SV Ems-Jemgum - VfB Germania Wiesmoor 1-2
Scoreverloop: 27. Homes 0-1, 37. Nannenga 1-1, 81. Mike Decker 1-2.
Scheidsrechter: Christmann.
Toeschouwers: 125.

SV Ems-Jemgum: Diddens; Penning, Lübbers, Kaper en Bekker; Boekhoff, Boomgaarden (83. Korporal), Nannenga en Nagel; Giertz en Nitters.
VfB Germania Wiesmoor: Loogers; Gerdes, Mike Decker, Saathoff en Schoon; Schott en Schulz (63. Manes); Homes, Patrick Decker en Eschen (79. Lourens); Tema.

Siddeburen morst dure punten tegen SVZ

Zowel Siddeburen als SVZ speelt dit seizoen een heel aardig seizoen. Nog nooit presteerden beide ploegen zó goed als nu: Siddeburen vierde in Zondag 3B en SVZ keurig zevende. Ooit eindigden de Siddebuursters als vierde in deze klasse en mocht de ploeg nog een plek stijgen dan is er een record gevestigd. Dat record hebben de Zeijenaren al te pakken, want in de middenmoot in de derde klasse eindigden de geelhemden nog nooit. Gisteravond speelden beide ploegen in het Groninger land tegen elkaar: Siddeburen keek halverwege de wedstrijd tegen een 2-1 achterstand aan, maar poetste die weg en haalde het einde van de wedstrijd met 3-3.

Hoewel de uitslag terecht is te noemen liet de thuisploeg heel dure punten liggen, want nacompetitie is nog altijd mogelijk. “Het is leuk hoor dat we een keer nacompetitie halen en dat willen we ook wel vaker, maar we moeten mooi in de derde klasse blijven”, sprak het bestuur van de club in de rust in de bestuurskamer. Het was er goed toeven met koffie en huisgemaakte kwarktaart. Het smaakte naar meer en net op het moment dat het laatste hapje naar binnen werd gewerkt klonk er luid gejuich: Jonno Hingstman had de gasten op een 3-1 voorsprong gezet. Dat dát niet de bedoeling voor de ‘Sibboersters’ was moge duidelijk zijn; op slag van rust schoot Ruben van der Ploeg namens de thuisploeg de aansluitingstreffer binnen nadat zijn ploeg al vrij vlot op een 2-0 achterstand was gezet. Ze baalden dus als een stekker.

Trainer Auke Birza had zijn mannen net op scherp gezet en dat was ook wel nodig. Vooral zijn achterhoede kraakte aan alle kanten en was niet gewapend tegen de behendige aanvallers van de bezoekers die door Roland Beuvink wordt getraind. Beuvink is geen onbekende bij Siddeburen, want de oefenmeester was er enkele seizoenen geleden nog trainer. Beuvinks naam werd voor de rust gescandeerd als in ‘goed gedaan Beuvink’. Een handjevol supporters van SVZ dat de lange reis naar het Groningse had gemaakt leek zichtbaar blij met zijn dadendrang en die van de spelers van de Zeijenaren. 2-0 voor tegen een subtopper dat misstond niet en SVZ kan nog wel een paar plaatsen stijgen. De ploeg is veilig en beleeft werkelijk voor die club een topseizoen. Het kleine Zeijen dat net boven Assen is gelegen in de middenmoot van de derde klasse is een unieke prestatie, maar daar willen ze eigenlijk nog wel meer. In Siddeburen niet. Wat die ploeg wilde was zo rap mogelijk de aansluitingstreffer na de 1-3 maken.

Wederom liepen ze achter de feiten aan net als tot aan de thee. SVZ’s topscorer Jonno Hingstman schoot binnen een kwartier al raak en na een krap half uur werd de Zeijer voorsprong verdubbeld door Max de Vries. Beide spelers tikten van dichtbij raak. Hingstmans tweede treffer werd vrij snel gevolg door de 2-3 van Wilbert Lambeck die er weer een echte wedstrijd van maakte. Daarna was het voor de neutrale toeschouwer smullen geblazen. Niet van hoogstaand voetbal, maar wél van veel strijd over en weer. Er gebeurde echt wel iets. SVZ rekte tijd, heel veel tijd. Maar net als een dag eerder in de Champions League bij Ajax-Tottenham Hotspur hadden ze dat beter niet kunnen doen. Het kostte de Amsterdammers de kop en hetzelfde overkwam SVZ dat Lambeck acht minuten voor tijd de 3-3 zag maken. De goal hiel al een tijdje in de lucht. Daarna had de 4-3 nog kunnen vallen, maar zou Siddeburen daarmee iets te veel hebben gekregen. SVZ verdiende een punt op basis van de prima eerste helft die ze lieten zien.


Siddeburen-SVZ 3-3
Scoreverloop: 14. Hingstman 0-1, 29. De Vries 0-2, 45. Van der Ploeg 1-2, 49. Hingstman 1-3, 58. Lambeck 2-3, 82. Lambeck 3-3.
Toeschouwers: 100.
Scheidsrechter: Rozema.

Siddeburen: Slachter; Heidema, Schuijl, Koers en Moesker; Weites, Van der Geest, Pot  en Lambeck; Van der Ploeg en Puister (46. Faber).
SVZ: Dieden; Kooistra, Ybema en Westebring; Haverkate en Leidelmeyer; Ten Brink en De Vries; Subaeswaran, Hingstman en Kakisina.

VEV’67 stunt ook tegen Winsum en schrijft historie: finale Noordelijke districtsbeker bereikt

Gisteravond schreef het Leekster VEV’67 geschiedenis door de finale van de Noordelijke districtsbeker te bereiken. Op het eigen sportpark maakte de ploeg korte metten met Winsum dat een klasse hoger speelt. Voor vijfhonderdvijftig toeschouwers won de zaterdag tweedeklasser na strafschoppen. Raymond Bolt werd de gevierde man.

‘We gaan Europa in, we gaan Europa in’, klonk het na afloop in de beregezellige bestuurskamer van de club die het de laatste weken voor de wind gaat. Grappend bedoeld uiteraard en ook wel wat toepasselijk, want een deur verder was in de kantine ook iets om van te genieten. De Leekster liefhebber van Liverpool wreef zich nog eens een keer in de handen om van het kwartet Engelse goals tegen Barcelona te genieten. Ze zagen het al helemaal zitten: VEV’67-FC Liverpool. Moet de club uit Leek wél eerst de Europa League winnen. Langs de lijn hadden ze het er ook al over: Eintracht Frankfurt, een leuke Spaanse club of een Engelse subtopper, maar waar moesten ze dan spelen? Vast in de Euroborg. Dat het stadion van de Groninger FC niet meer zo heet. Dát maakte niet uit. Als ze de finale van de Noordelijke districtsbeker maar zouden bereiken.

Dat lukte en het blijft dus geweldig gaan: van een lage middenmootpositie in de tweede klasse, naar een toppositie die over enkele weken tot een ticket voor de nacompetitie moet leiden en het bekersprookje dat maar niet ophoudt. Frivool spel is wat de Leeksters gisteravond tegen de Winsumer eersteklasser lieten zien en de ploeg was tot aan de thee ook beter dan de gasten die alle moeite hadden met de behendige aanvallers van de geelhemden. Het mag echt een wonder heten dat het tot aan de thee niet 1-0 of 2-0 voor de thuisploeg stond die overigens geen moment last van spanning leek te hebben. Voor de Winsumers, die zonder sterkhouder Marcel Pannekoek speelde, was dat duidelijk wél het geval; de ploeg kwam maar niet in het ritme, leek angstig en maakte veel te veel fouten en verschafte zich veel te weinig kansen. Het bleek ook lastig onder de druk van VEV’67 uit te komen. Na een krap half uur lukte dat pas en ging het min of meer gelijk op. Vlak voor rust scoorden de gasten zelfs door verdediger Heinze Andringa die koppend scoorde. Verdiend of onverdiend, het stond 0-1 en de gastheren scoorden niet en dat is nu net wat moet. Zeker op moment suprême.

Na rust kwam het wel goed. Zo was niet alleen het devies, zo leek het ook. Achterin stond het beter dan in de eerste helft en was daar vooral scherpte te zien. Vooral nadat een 2-1 voorsprong bereikt. Eerst na een uur spelen toen een voorzet vanaf de rechterkant topscorer Rense Dijk bereikte. Hij scoorde en zag zijn ploeggenoot Arjan Veenstra drie minuten later doeltreffen. Heel andere wereld en een absoluut verdiende stand. VEV’67 wilde dit natuurlijk volhouden en speelde vervolgens erg compact, roeide alles in de achterhoede weg en probeerde af en toe een speldenprik uit te delen. De ploeg had zowaar nog twee keer kunnen scoren, maar zag vooral Winsumers die richting het Leekster doel togen. Vooral ex-prof Rogier Krohne was een paar keer gevaarlijk. Twee keer had de man de geelhemden pijn kunnen doen. Het lukte hem niet. Ook niet nadat Wouter Bloem de 2-2 acht minuten voor tijd maakte. ‘Maak je onsterfelijk Krohne’, riep een handjevol Winsum-aanhangers. Hij bezorgde hij hen geen mooie avond en het leek dus op 2-2 af te stevenen en dus volgden strafschoppen.

Een echt bekersfeertje was al een half uur merkbaar en tijdens de strafschoppenserie helemaal. Het ging er echt om weg. VEV’67 begon niet best. Rogier Krohne benutte de eerste Winsumer penalty, Rense Dijk miste daarna voor de Leeksters. Daarna gingen twee spelers van Winsum in de fout: eerst Gerbrand de Boer die via de lat overschoot en daarna Wouter Bloem. Op dat moment stond het 3-3 na strafschoppen en kon Raymond Bolt zich onsterfelijk maken. Dat deed hij door zijn club naar de finale te schieten. Daarin is Flevo Boys op 8 juni de tegenstander. 



VEV’67-Winsum 2-2. VEV’67 wns. 4-3
Scoreverloop: 43. Andringa 0-1, 60. Dijk 1-1, 63. Veenstra 2-1, 82. Bloem 2-2.
Rode kaart: 86. Frank Schuring (VEV’67/2x geel).
Scheidsrechter: Pals.
Toeschouwers: 550.

VEV’67: Wellinghoff; Wolthuis, Tjoelker, Rick Schuring, Broeders; Bolt, Kevin de Vries, Veenstra (78. Soeten) en Frank Schuring; Visser (88. Arjan de Vries) en Dijk
VV Winsum: Meijer; Van Dijk, Andringa, Zwakenberg (90. Nzita Fatima) en Bello; Kauw, Streppel en Hoff; Krohne, Bloem en Haaksema (75. Bootsma).

SV Hansa Friesoythe te goed om te degraderen

Gisteravond stond er een derby in de Landesliga Weser-Ems op het programma. Op het veld van middenmoter SV Hansa Friesoythe stond het duel tussen SV Hansa Friesoythe en subtopper Blau Weiss Papenburg op het programma. Laatstgenoemd team kwakkelt de laatste weken wat. Eigenlijk kan worden gesteld dat het niet naar wens verloopt, want na de pikstart van de ploeg leken de blauwhemden mee te doen voor de titel. Die wens is allang verleden tijd en omdat de Landesliga bijzonder sterk is staan veel ploegen dicht bij elkaar geklasseerd en is de formatie van trainer Thomas Priet die overkwam van Blau-Weiss Dörpen nog niet eens veilig. Het moet echter raar lopen wil de ploeg het zover laten komen dat degradatie volgt. Daarvoor is het gat toch te groot. Dat geldt niet voor SV Hansa Friesoythe dat een redelijk seizoen draait en eigenlijk het abonnement op een plek aan de onderkant van de middenmoot weer heeft verlengd. Ze tekenen er elk jaar voor, want een verblijf in de Landesliga is dan gewaarborgd. Na de 3-1 overwinning op Blau Weiss Papenburg heeft de ploeg een belangrijke overwinning in de knip, maar moeten de groen-witten van de nog vier te spelen wedstrijden er eigenlijk nog twee winnen.

 Op de 3-1 overwinning van de thuisploeg valt niet zo gek veel af te dingen, hoewel Blau Weiss Papenburg iets gemakkelijker voetbalde, maar het eigenlijk tot ‘aan de zestien’ heel aardig deed, maar daarna eigenlijk alles fout deed wat fout kon gaan. Het kwam ook wel door het zeer solide verdedigingsblok van de ploeg uit de Landkreis Cloppenburg die de Emslanders constant de voet dwarszetten. In de omschakeling waren de gastheren dodelijk. Ze spelen dat spelletje graag: lekker de tegenstander laten komen en wachten op de fout en net op dat ene moment ingrijpen. Dat gebeurde ook vlak voor rust toen verdediger Nicolas Hofman er als de kippen bij was. Er werd een corner genomen en al koppend bracht hij SV Hansa Friesoythe aan de leiding. Niet eens onverdiend, want vier grote kansen bleven ervoor al onbenut: Maycoll Canizales kreeg een grote kans, ook André Thoben en Thomas Mennicke miste zelfs twee keer. Het aantal kansen dat de bezoekers kreeg was lager al had clubtopscorer Marek Janssen, de man die na dit seizoen vertrekt, zijn ploeg al vroeg op voorsprong had moeten zetten.

Het was niet de avond van Janssen. De spits scoorde niet, want werd buitengewoon goed bewaakt. Dat deed Luca Sellere wél. Vrij vlot in de tweede helft net voor het vrij hard ging regenen. Het weerhield de thuisploeg er echter niet van de wedstrijd naar zich toe te trekken. In een wedstrijd die qua voetbal niet geweldig was, maar qua strijdlust en inzet echt een was om van te genieten, toonden de gastgevers zich zeer bekwaam in het leveren van veel strijd. Constant moedigden ze elkaar aan en spraken ze in goed Duits dat er gewerkt moest blijven en dat gebeurde ook. Geen moment verzaken en ‘kort erop’. De spitsen van de Papenburgers hebben het geweten. Fair spel, maar stevige duels en compact staande Friesoythers zorgden ervoor dat ze niet gek veel weggaven. In de omschakeling was het steeds de ploeg in het groen en wit die scoorde. Tot twee keer toe: eerst geboren Papenburger Gerrit Thomes die zijn sporen verdiende op hoog amateurniveau in Duitsland en in de slotminuut het fenomeen Robert Plichta die ook bij menig gerenommeerd amateurclub goed presteerde en dit seizoen net als Marek Janssen vaak scoort. Plichta staat nu op 17 en Janssen op 11. Belangrijker voor Plichta en de zijnen: ze deden goede zaken en als de ploeg steeds deze inzet kan vertonen en de boel achterin dichthoudt dan is het geen probleem om zich te handhaven. Plichta scoort immers altijd.

SV Hansa Friesoythe-Blau Weiss Papenburg 3-1

Scoreverloop: 43. Hofman 1-0, 50. Sellere 1-1, 77. Thomes 2-1, 90. Plichta 3-1.

Scheidsrechter: Mevr. Poppen.
Toeschouwers: 200.

SV Hansa Friesoythe: Hackstette; Smith Canizalez, Hofman, Thoben en Schlangen (78. Jädtke); Mennicke (58. Meyer), Werner, Thomes en Baumeister (88. Diekmann); Siderkiewicz; Plichta.
Blau Weiss Papenburg: Lass; Akkerman (78. Runde), Nakelski, Cordes en Schnettberg; Eissing (73. Ahillen), Brands, Papen en Bruns; Sellere (63. Lange) en Janssen.

Geduld is een schone zaak voor SV Holthausen/Biene

Afgelopen zondag ging het nog van een leien dakje voor SV Holthausen/Biene dat door de 6-1 thuiszege op Rothenfelde van die dag nadrukkelijk in de race blijft voor een ticket voor de Oberliga. Daarvoor hoeft de formatie niet eens kampioen te worden; lijstaanvoerder SV Bevern besloot als aanstaande kampioen niet te willen/kunnen promoveren en dus mag de nummer twee de stap omhoog wagen. Tegen Rothenfelde stond het na een half uur spelen 4-0 voor de ploeg uit het Emsland, maar gisteren op de Dag van de Arbeid ging het beduidend stroever tegen hekkensluiter SV Brake, al werd er wél met 2-0 gewonnen en is plek drie een feit.

Kreten als ‘hoog verdiend’ en ‘de tweede goal had al veel eerder moeten vallen, dan was het klaar geweest’ waren na afloop van de overwinning van SV Holthausen/Biene te horen. 355 mensen kwamen op het duel af en dat is behoorlijk en zeker op de Tag der Arbeit waarop bijna iedereen in Duitsland een vrije dag heeft. Ze fietsten wat langs de rivier de Ems, zaten wat in de zon of genoten van een voetbalwedstrijd in het Stadion am Biener Busch, de thuishaven van de Landesligist die de twee aangrenzende dorpen, Holthausen en Biene, tot een eenheid doet komen. Het publiek geniet van de prestaties van het team met een aantal zeer goede spelers met een verleden in de jeugd van SV Meppen, TuS Lingen of gewoon bij de eigen club die al jaren behoorlijk presteert. De mensen die riepen dat de winst hoog verdiend was hadden een punt, want ‘natuurlijk’ was hun ploeg de betere over de gasten uit Brake die echt geen slechte ploeg hebben. Ze kunnen een knap staaltje verdedigen, spelen goed gegroepeerd en hebben voorin een aantal spelers lopen die iets kunnen. Zo kreeg de ploeg ook een aantal kansen, eigenlijk meer dan de thuisploeg tot aan de thee. Hierbij moet wél gezegd dat SV Holthausen/Biene gemakkelijker voetbalde, maar niet door de Braker muur kon komen.

Na rust ging dat stukken beter en mocht het een wonder heten dat het maar 2-0 werd. Amin Rahmani is een creatieve middenvelder die wel iets weg heeft van Hakim Ziyech van Ajax. Hij verving verdediger Robert Bartling. De thuisploeg ging een soort 3-4-2-1 spelen met Rahmani als regisseur en David Brink als aanspeelpunt en targetman. Hij scoorde dan wel niet, maar kreeg een paar heel beste kansen en scoorde zelfs bijna na een prachtige bicycle kick. Ronaldo is er niets bij. In de 53^ste minuut viel de eerste goal van de blauwhemden te noteren: Johannes Winterman schoot hard raak vanaf de linkerkant en doelman Patrick Lahrmann was gezien. Daarna bleef het te lang 1-0. De bezoekers kregen twee mogelijkheden, maar moesten alle zeilen bijzetten de 2-0 te voorkomen en dat lukte hen dus alleraardigst. Patrick Humbert bevrijdde zijn ploeg in de slotminuut na een gave voorzet van invaller Steffen Schepers.

Het gat met de nummer twee, Blau-Weiss Lohne, bedraagt twee punten. Kickers Emden staat twee punten achter SV Holthausen/Biene, maar speelde een wedstrijd minder. Met nog vijf wedstrijden te spelen voor de nummer twee en drie blijft het spannend in de Landesliga Weser-Ems. Voor SV Brake is het doek zo goed als gevallen al is de ploeg verdedigend goed genoeg voor dit niveau.

SV Holthausen/Biene-SV Brake 2-0
Scoreverloop: 53. Wintermann 1-0, 90. Humbert 2-0.
Scheidsrechter: Fleddermann.
Toeschouwers: 355.

SV Holthausen/Biene: Frik; Bartling (46. Rahmani), Görtz, Thole en Hilling; Lammers, Lindenschmidt en Elfert (84. Schepers); Humbert en Wintermann; Brink (90. Gongoll).
SV Brake: Lahrmann; Asmus, Luckymann, Harenberg en Speer; Kühl (80. Mathes), Heidenreich (63. Landwehr), Wiese en Rakow; Kunst en Ince (63. Nickel).